Engross not all the beams on high, Which gild a lover's lays,- Her silver locks display the moon, Strip'd rainbows round her eyes are seen, Her teeth the night with darkness dyes, But some Zelinda, while I sing, Yet, spite of fair Zelinda's eye, ON THE DEATH OF MR. ROBERT LEVET, A PRACTISER IN PHYSIC. CONDEMN'D to Hope's delusive mine, By sudden blasts, or slow decline, Well try'd through many a varying year, Of ev'ry friendless name the friend. Yet still he fills affection's eye, Nor, letter'd Arrogance, deny When fainting nature call'd for aid, And hov'ring death prepar'd the blow, His vig'rous remedy display'd The pow'r of art without the show. In misery's darkest cavern known, No summons mock'd by chill delay, His virtues walk'd their narrow round, The busy day.....the peaceful night, His frame was firm.....his powers were bright, Then, with no fiery throbbing pain, EPITAPH ON CLAUDE PHILLIPS, AN ITINERANT MUSICIAN.* PHILLIPS! whose touch harmonious could remove EPITAPHIUM † IN THOMAM HANMER, BARONETTUM. Honorabilis admodum THOMAS HANMER, Wilhelmi Hanmer armigeri, è Peregrinâ Henrici *These lines are among Mrs. Williams's Miscellanies; they are nevertheless recognised as Johnson's in a memorandum of his hand writing, and were probably written at her request. Phillips was a travelling fidler up and down Wales, and was greatly celebrated for his peformance. At Hanmer church, in Flintshire. ? North De Mildenhall in Com. Suffolcia Baronetti sorore et hærede, Johannis Hanmer de Hanmer Baronetti Hæres patruelis Antiquo gentis suæ et titulo et patrimonio successit. Alteram Isabellam, honore à patre derivato, de Deindè celsissimi principis ducis de Gafton viduam Alteram Elizabetham Thomæ Foulkes de Barton in Filiam et hæredem. Inter humanitates studia felicitèr enutritus, Omnes liberalium artium disciplinas avidè arripuit, Quas morum suavitate haud leviter ornavit. Postquam excessit ex ephebis, Continuò inter populares suos famâ eminens Cumque apud illos amplissimorum virorum ordines Sed probè perpensa dissertè expromere, Non minus integritatis quam eloquentiæ laude Equè omnium, utcunque inter se alioqui dissidentium, 2 Annoque demum м.DCC.XIII. regnante Annâ, Felicissimæ florentissimæque memoriæ reginâ, Ad Prolocutoris cathedram Communi Senatûs universi voce designatus est: Cum nullo tempore non difficile, Et variis et lubricis et implicatis difficillimum, Honores alios, et omnia quæ sibi in lucrum cederent munera, Sedulò detrectavit, Ut rei totus inserviret publicæ ; Justi rectique tenax, Et fide in patriam incorruptâ notus. Ubi omnibus, quæ virum civemque bonum decent, officiis satisfecisset, Paulatim se à publicis consiliis in otium recipiens, Inter literaruin amœnitates, Inter ante-actæ vitæ haud insuaves recordationes, Inter amicorum convictus et amplexus, Honorificè consenuit ; Et bonis omnibus, quibus charissimus vixit, Desideratissimus obiit. Hic, juxta cineres avi, suos condi voluit, et curavit, Gulielmus Bunbury Bttus nepos et hæres. |