The soldiers of Imperial Rome fought under the standard of the Cross; so those of Papal Rome fight under the standard of the Keys. The Roman Emperor might be said to conquer by the one, ΕΝ ΤΟΥΤΩΙ ΝΙΚΑΝ; so they who successfully resist the power of Papal Rome may be said to be conquerors over the other, ΝΙΚΑΝ ΕΚ τοῦ χαράγμα TOS (Rev. xv. 2). The supremacy of Papal Rome is symbolized by the keys. When St. John wrote, (as we have seen,) domestic, military, and religious obedience was expressed by bearing on the hand or forehead the badge or symbol of the Power to which obedience was paid; and therefore all who acknowledge the Papal Supremacy, and promote it by word or deed, may be said to receive the badge of the keys on their forehead or their hand. The xápayua in the Apocalypse forms a Number and is to be counted (Rev. xiii. 17). The question now presents itself-Does the badge of the Keys as figured on the coins of the Papacy correspond, when counted, to the xápayua described by St. John? A copy of it, taken from Papal coins, has been inserted above. When the MONOGRAM there represented is resolved into its elements, the following letters appear : Let these elements be counted; or is equivalent to s, and thus in two ways we have xs = 666. APPENDIX H. (See Lecture xii. p. 391-395. 401-408.) SACRARUM CERIMONIARUM sive Rituum Ecclesiasticorum Sanctæ Romanæ Ecclesiæ Libri III. 1. sect. 1. (De Indumentis Electi Pontificis.) His peractis, ducitur electus in sacrarium, et a Diaconis Cardinalibus exuitur vestimentis communibus; induiturque Papali habitu, togâ scilicet laneâ albi coloris, caligis rubeis, sandaliis rubeis, aureá cruce ornatis, cingulo rubeo, cum aureis fibulis, bireto etiam rubeo, et demum mundo nitidoque rochetto; deinde imponunt ei amictum, albam longam, cingulum et stolam ornatam cum perlis pendentem a collo. Cardinales imponunt novo Pontifici pluviale rubeum preciosum, et mitram auro et gemmis ornatam, illumque sedere faciunt super ALTARE, cui Cardinales omnes reverentiam exhibent, per ordinem, pedes, manus, et os deosculantes. Dum hæc aguntur, portæ conclavis omnes aperiuntur. Pontifex novus, præcedente cruce et Cardinalibus ad Ecclesiam SANCTI PETRI descendit, et prostratus ante altare sine mitrâ aliquamdiu orat agitque gratias Deo et beatis Apostolis. Tum surgens a Cardinalibus super ALTARE ad sedendum constituitur cum mitra, et prior Episcoporum genuflexus incipit Te Deum laudamus, quem hymnum Cantores prosequuntur. Interim Cardinales pedes electi, manus, et os deosculantur, servato ordine, quod et alii qui adsunt prælati et nobiles faciunt. Finito hymno idem prior Episcoporum stans a cornu sinistro altaris, ubi Epistola legitur, dicit super Electum Pater noster, deinde Et nos. * * His servatis descendit electus de ALTARI, et versus ad populum solemniter benedicit *. * Compare Tosi Corte di Roma, approved by the Maestro del Sagro Palazzo, 5 Agosto, 1764, p. 75. Sua Santità alzata in Sedia Gestatoria viene condotta alla Basilicà di S. Pietro; portata all' ALTARE MAGGIORE, ascende, e si pone a sedere sul mezzo del medesimo, e viene IBID. iii. sect. v. c. 9. Romani Pontifices tribus mitris pro temporis exigentiâ utebantur. Prima et preciosior erat cum unionibus et gemmis, et habebat aurophrygium in circulo et titulo. . Secunda etiam erat cum unionibus. Tertia ex damasceno serico sive unionibus sive aureo aut aliquo ornamento. Quarta est ex serico damasceno multo auro contexta.. Est præterea Tiara, triplici coronâ ornata, quod regnum appellatur, per quam significatur Sacerdotalis et Imperialis summa dignitas atque potestas. Hâc tiarâ utitur Pontifex in maximis solennitatibus, eundo ad Ecclesiam et redeundo, sed nunquam illâ utitur in divinis*. Lib. iii. p. 323. Cardinales utuntur cappâ super rochetum coloris violacei, aut obscuri blaui sive aërei et aliquando rubri, sed rarius, nam Ruber color propriè ad Papam pertinet, et ad legatos qui mittuntur de latere extra Italiam. Paulus Secundus instituit quod Cardinales bireto rubro uterentur et super equis sive mulis rubris stratoriis. Alii Prælati, Patriarchæ, Archiepiscopi utuntur cappis laneis, sed non coloris rubri aut violacei nimis clari. Coccineus color (says Pliny, N. H. xxi. c. 8) est ruber acutus. S. Victorin. ad Apoc. xii. 3, says, coloris rubei, i. e. coccinei. The following is the description of the Pontifical procession to the church of St. John Lateran, to take possession : SACRAR. CERIM. p. 36. ed. 1572. Procedunt nobiles et nepotes Cardinalium, scalâ Papæ panno rubeo coopertâ, et ADORATA per la terza volta: terminata L'ADORAZIONE, scende sulla Pradella dell' Altare, depone la Mitra. * Compare Tosi Corte di Roma, p. 95. Innocent III. (A. D. 1198— 1216.) Serm. in Festo Silvestri Papæ: "Romanus Pontifex in signum Imperii utitur Regno, et in signum Pontificii utitur Mitrâ.” Bonifacio VIII. (A.D. 1294-1303,) fu il primo che fregiò la Tiara da una seconda Corona segnale del Temporale e Spirituale Dominio; Urbano V. (a.D. 1362-1389.) in fine formò il Triregno, simbolo forse del mystico numero. unus, postquam Papa ascendit equum cum istâ scalâ vadit in ordine suo dextrâ equi habenas, sinistrâ rubrum ferens baculum. Hunc sequuntur duodecim cursores Papæ etiam rubris vestibus induti, equestres portantes duodecim vexilla rubra bini et bini. Inde tredecim vexilliferi verubus rubris. . . . Tum subdiaconus Apostolicus cum cruce Papali, et duo magistri ostiarii; post hos duodecim familiares Papæ rubrá veste induti; . . inde duo familiares equestres etiam rubro induti ... Cum Papa per scalam quam superius diximus ascendit equum, major Princeps qui præsens adest, etiam si Rex esset aut Imperator, stapham equi papalis tenet, et deinde ducit equum per frenum aliquantulum. Si vero Pontifex non equo sed sellâ veheretur, quatuor majores Principes, in honorem Salvatoris Jesu Christi, sellam ipsam cum Pontifice humeris suis portare aliquantulum debent. Compare now with the above passages from the CERIMONIALE, St. Jerome's translation of the Apocalypse :Vidi mulierem sedentem super bestiam coccineam et mulier erat circumdata purpurâ et coccino, et inaurata auro et lapide pretioso et margaritis, habens poculum aureum in manu suâ. (Apoc. xvii. p. 1704. ed. Bened. Paris. 1693.) Væ, væ, civitas illa magna Babylon! merces nemo emet amplius, merces auri et argenti et lapidis pretiosi, et margarita et serici et coccini.. Væ, væ, civitas illa magna, quæ amicta erat bysso et purpurd et cocco, et deaurata erat auro et lapide pretioso et margaritis, quoniam unâ horâ destitutæ sunt tantæ divitiæ. (Apoc. xviii. p. 1705.) APPENDIX I. BP. ANDREWES ad CARDINALIS BELLARMINI Apologiam, Ex secundo capite secundæ ad Thessal. probabiliter colligi, B. (i. e. Bellar-DISCESSIO jam, de quâ Apostolus, 2 Thess. ii. 3, quæritur Patribus disces sionem illam fore nalis. à Romano im perio: neque fieri † Discedent homines à fide. Potest tamen utrumque consalis discessio à stare. Non enim qui discessionem à fide ponit, negat ab potest ut univer fide sit futura ante adventum Antichristi; quia tunc Antichristus adveniens, non inveniret -pag. 128. 1. 20. De Civ. Antichristi Ec cutionem maxi intelligere potest Imperio. ‡ At, Antichristo regnante, persecutionem fore dixit Auquos seduceret. gustinus. Nec temere dixit: Quot enim, regnante illo, Tim. iv. 1. exusti, mactati, mulctati sunt! Verùm si detur Cardinali, B. S. August. de quo ita valdè laborat, esse discessionem illam à Romano c. 11. Tempore Imperio; nec id tamen in lucro deputabit. Nam et à clesiam toto orbe Romano Imperio discessio jam pridem facta est. Ubi enim passuram perse terrarum jam (quod Apostolo scribente fuit) Romanum mam, Ex quo imperium? Ubi quæras? ubi reperias? præterquam Romæ Rex, Antichris- fortassis, et in Pontifice, Cardinalis Domino? Quantillum nisse, cùm ante jam juris Cæsari est in Italiam, immò in Italia? Quanejus adventum, tillum in Provinciis, quæ tum erant Imperii? præterquam lis fieri debeat à si fortè quid ei in Germanid reliquum est, et Pannonia: nec posteriore tamen hâc, Imperii jure ullo, hæreditario potiùs. Nisi, si ideo Romanum jam Imperatorem dicitis, quòd is in vestrum, qui Romani estis, jus totus jam cesserit; utpote, qui sumat, qui ponat secures, vestro Romanorum arbitrio. Quem neque Papæ vasallum scribere vos tum nondum ve discessio genera Rom. Imperio. -pag. 129. 1 [i. e. Rex Jacobus Primus, in suâ Apocalypseos Interpretatione, quam insectatur Bellarminus.] |