búsque pediffequis fibi familiaribus dixit, & quod diem depofitionis fuæ vel difcef fum ab hac vita portenderet, indicavit. Quæ ftatim infirmata & die obiit nonas calendas Maij, & in eodem caftro fepulta eft anno Dominicæ incarnationis millefimo tertio decimo, à filiis fuis. Nullis ergo du. A.1013. bium in animo refidere debet, quin eam credere debeamus ex puritate confcientiæ, quam femper illæfam habuit & beatitudine fuæ vitæ quorundam Sanétorum meritis, qui ante nos fuerunt, & in Chrifto beatè requiefcunt, non effe inæqualem. Hæc enim ex duplici cafu cognovit & prædixit diffolutionem fui corporis imminere: tum quia, quafi præconfcia futurorum, fuum maritum fecum ab Inckoven ad Monafterium venire rogavit, & hujus rei caufam fibi potius facto fibi potius facto quam verbis monftraturam, tum quia per vifionem pulcherrimæ virginis, quæ mox coram ea difparuit, prænuntiavit familiaribus fe in proximo effe morituram: quod realiter multis pærfentibus eft monftratum. Pater ergo pofthac vocatis filiis ait eis. Ego nefcius, fi ultra vos confpiciam paucis verbis vos amoneo, quæ figillet in cordibus veftris memoria diei, quo mater veftra terræ commendata eft: in hoc enim confequimini gratiam placabilem Domini noftri & habebitis in mundo res & divitias temporales. Regi nunquam rebelletis, vel eum ad domum veftram ulla occafione invitare curetis, quia tunc opes veftræ veraciter difpergentur. Igitur à tempore pafcæ, poftquam Richardis defuncta eft, Udalricus carne abftinuit, & à venationibus, à verbis otiofis, omnibúsque jucundis quælibet adverfa fæculi profperis chariora ferebat, cœleftibus semper defideriis volens inhiare. Unde cum quodam tempore in caftro Eberspergenfi cum fuis familiaribus federet, atque de fuccrefcentibus quotidie mundi malis fermocinaretur contra Beati Sebastiani altare conquiefcens, id eft, inclinans, ait: cum maximos dolores animo meo prius ingeret, quod nepotibus carere me oportuit, nullámque prolem de filiis meis habere potui, modo tibi mi Poffeffor Sebaftiane, magnas proinde gratias ago. Quod cur diceret, cum ab affidentibus interrogaretur, ait: fi mundanæ res & divitiæ temporales ita conftarent, ut unusquisque vivere ac fub pacis tranquillitate fua retinere poffet & decenter, gauderem utique fi procreationem fobolis ac nepotum mihi Deus præftitiffet: fed quia ifto tempore crebrefcentibus malis ubique aut ignominiosè unusquisque vivere ac degere cogitur, aut male facere, charius habeo, quod nepotibus careo, quam eos absque fui honore vel Dei gratiâ habere. Sed caufam vobis enarro futuram quæ fequentem generationem poftea malo acrioris infortunii eft depreffura: cum enim Romani Principes univerfis gentibus & terris imperarent: ita moderamine Legum fcripto regebant, ut nulli impunè cederet factum, quidquid lex prohibuerat omnibus; caufas actionum non aliter quam fecundum Legis fcripta judicantes: Poftquam verò pollutam religionis quibuslibet prælucere folent univerfis. A.990. Anno igitur Dominicæ incarnationis nongentefimo nonagefimo REGINBOLDUS Auguftenfis, Abbas adunatis Monachis præficitur, cui quidam miles Eberhardus nomine filium fuum Altmannum vocabulo, monafticè educandum dedit, quem genuit de Ruttbrude, quæ fuit Udalrici filia ex concubina: Reginboldus verò cum undecim annis Eberfpergenfi abbatiæ præfuiffet ab Heinrico Rege fecundo Francorum ad regendam abbatiam apud Lorfam fuftollitur, & Altmannus ab eo Monachis Eberfpergenfibus præficitur, aliquantifper Comite Udalrico renuente propter florem fuæ primæ juventutis: annorum enim viginti erat, fed incredibili ingenii aftutiâ morúmque maturitate pollebat. Udalricus ergo cum nullam ex filiis fuis prolem videret præter unam virginem Hadewigam vocabulo, neptem fuam de filia Willibirga, hæc prædia Sowen, Otackersberg Ecclefiam dotatam in villa, quæ dicitur ad Nuenkirchen cum decimis, & duos manfos ad Hündelbach S. Sebaftiano dedit, ut ejus interventu benigno impunè fibi prolíque fuæ concederet ufum prædii Abam, quod Eberhardus patruus Tuus, frater Adelberonis piæ memoriæ, divinis ante pauca tempora devoverat fervitiis; & ut etiam fœlicem mereretur pofteritatem: quam petitionem cum effectu confequi non poffe videret vel in fenecta fua peccatis fuis deputans, quod exaudiri non meruit, toto nifu in amorem Dei fe convertens Monafteriis & egenis pecunias diftribuit, pofteaque pauper ipfe pauperibus miniftravit: mundum etiam relinquere peregréq; proficifci voluit, fed Laicus quidá Apogr. Adelgeris nomine à populis æftimabatur Lang. fanctus effe id decere contradixit, afferens fiAdalgerio. bi in Divina Voce effe dictú de poffeffis bonis eleemofynam affiduè annuatim dare, melius effe quam femel omnibus relictis nihil poffe poftea pauperibus erogare. Talibus verbis credulus acceptis ab hoc concepto Propofito Udalricus animum fuum revocavit: Qui cum fequenti tempore in Inckoven caftro fuo moraretur, conjunx ejus Richardis Deo devota, quâdam die ab eo petiit, ut fecum Eberfpergenfe caftrum pro fibi neceffaria caufa vifitaret, quam caufam dum ille dilgenter inquireret, dixit: potius fibi veritatem rei in actu fe oftendere velle quam per verborum feriem declarare. Cu jus petitioni annuens ad Eberfperg venientes, ibi pariter morabantur. Accidit autem die quâdam fortuito eam folam fedem in Reta ** id eft in fecretario æftivali palaApogr. Lang. in tii, ubi pediffequæ vel adulefcentulæ virgines folita fuerant operari: ibi quædam virgo pulcherrima veniens niveis induta ve ftimentis fulgurofo vultu apparuit ei dicens: ô Richart Domina chariffima, quòmodo te federe folam contigit, quod antea nunquam vidimus: hoc tuam difciplinam, hoc tuam reverentiam non deceret: Ego autem, ut tui cuftos fim, veni: Quo diAo prædicta vifio virginalis ftatim difparuit. Quam vifionem uni presbytero duaTomus II. Zeta. Ger A. C. 1029. A. C. 1037. De DestruEtione ca ftri & ampliatione clauftri. 'De fundatione clau Germanum regnum à Romanis recefferat, præcepta regalia ceffavêre. Sigebertus & Theodericus, ac deinde Carolus jura dictabant, quæ fi quis potens ac Nobilis legere ignoraret ignominiofus videbatur, ficut in me coævísque meis apparet, qui jura didicimus. Moderni verò filios fuos negli gunt jura docere : qui quandoque mendofo jure vel opinione pro fuo libitu & poffibilitate quosque juvant, aut deprimunt & per exlegem temeritatem. Hæc & plura ipfis fuis familiaribus eo referente, verum effe, quæ dixerat, affirmabant. Idem venerabilis Comes oculum finiftrum in fenecta doluit, quem non curare valuit igitur Guntherus Heremiticam vitam ducens multæ contemplationi deditus, poft fecretam confabulationem cum eo, prædixit eum ante fe moriturum, & præ dia ejus de multis aggregata non in fuos cognatos, fed ea prænuntiat ad manus tranfire alienas. Deinde poft paucos dies fenex ipfe feliciter in Chrifto requievit quarto idus Martii, anno Dominicæ incarnationis millefimo vigefimo nono & digno cum honore fepultus eft juxta conjugem fuam in Eberfperg. Anno iterum Domini millefimo tricefimo feptimo Adalbero cum Eberhardo fratre fuo accepto fuorum familiarium confilio: ficut etiam à patre eorum adhuc vivente præmoniti fuerant & inftructi; ambo fibi viciffim confentire videntur, & conveniunt in eodem, ut ad promerendam vitam æternam vigilanti induftria efficerent; quomodo fibi in terrisChriftum lucrifacerent & hæredem eorum, quæ poft fe relinquerent, conftituerent, diligenter advertentes quod hæc vita brevis brevitatis eft femper amica & perpetuitatis inimica, indeficientis devotionis ad Ecclefias conftruendas animum gerentes, commoda & honores earum defiderant falubriter dilatare. Anno eodem Adalbero divifo cum fratre fuo Eberhardo æquali forte Patrimonio, Eberfpergenfis caftri ædificia quæque deftruens, ipfum Monafterium, quod ad idem caftrum fuus patruus Eberhardus cum fratre ejus Adalberone & poft pater ejus Udalricus bonæ in Chrifto memoriæ extruxerant, ampliare difpofuit: folummodo ibi clauftrum novum ædificans ad auftrum Bafilicæ, tempore Altmanni Abbatis. Eodem tempore & anno Eberhardus frater Adelberonis de bona voluntate fuæ conjugis Alheidis ad laudem & gloriam nominis Dei & fanctæ Dei Genitricis Mariæ & ftri in Gey. Sanctorum incoepit de novo fundare Monafterium fanctimonialium fuper Ilmam fluvium, dictum Geyfenfeld, Ordinis S. Be nedicti in Diœcefi Ratisponenfi & laudabiliter Domino concedente confumavit: ditans illud clauftrum multis divitiis & ho fenfeld. fenfeld, benigniffimus amborum fratrum Adalbero- rum in nis & Eberhardi petitione, quia multum Eberfperg fibi familiares erant & chari, utrumque clau- & in Gey. ftrum tam in Eberfperg quam in Ġeyfenefeld privilegio libertatis liberè fublimavit. Infuper Electionem liberrimam Abbatis in Eberfperg fratribus in perpetuum ibidem charta fua & annulo confirmatam contradidit & conceffit, fimiliter & fanctimoniales in Geyfenfeld liberæ fuæ electionis authoritatem, dum Abbatiffas eligere neceffe eft, ab eodem Hainrico Cæfare funt liberaliter confecutæ quam etiam imperiali figillo eisdem confirmavit jure perpetuo De conver confervandam: in eadem cohærentia unio- fatione Wilnis & fidei permanentes, unum velle & liburgis founum nolle tenebant utrobique fupradicti roris Adalfratres. In eodem etiam Monafterio San- beronis & ctimonialium Willibirgis foror eorum pro æterna vita terrena defpiciens Monafticæ religioni fanctæque converfationi se ibidem in amore Christi subdidit, ac beatiffimam vitam ducens usque quo de laboriofo.certamine præfentis feculi ad emeritæ remunerationis mercedem à Domino fuiffet evocata. Eberhardi Quamquam verò uterque fratrum fui De concor clauftri ftructura perfeveranter inftaret dia ambotamen ipfi Adalbero & frater ejus Eberhar- rum fra dus nimio dilectionis affectu fic fe mutuo trum. diligendo confentiebant, ut neutrum ab altero crederes quin cunctis actibus, votis & voluntatibus aliqualiter diffentire. Nam alter eorum vicariâ redditione alterius clauftrum, quod extruxit, prædiorum fuorum largitione dotavit : & fic in cohærentia unionis & fidei permanentes unum velle, unum nolle tenebant utrobique: & licet ex utrisque partibus in Ebersperg & in Geyfenfeld Ordinis S. Benedicti fuerit una profeffio, & ex libera donatione Regiæ Majeftatis utraque structura gaudere jure perpetuo debeat honore fui Principatûs: tamen ob reverentiam fexûs, ut ita dicam, debilioris, arbitrati funt pium effe ambo fratres & concordi charitate, imo papali autoritate de magnorum confilio ftatuerunt firmiter obfervandum, ut eisdem fanctimonialibus non liceat aliquando in Gey fenfeld eligere Abbatiffam, nifi primum fuper his Abbas Monafterii Eberspergenfis fit confulendus. Quod fi temporis opportunitas expoftulat, nifi caufa rationabilis & legitima obfiftat, Abbas earum electioni canonicè debet intereffe : & hoc ideo quia major perfpicacitas intellectus prædominari cognofcitur magis apud fortes quam apud imbecilles, fi ardua negotia ipfis aliquando vel fpiritualia, five temporalia fortuito emerferint, propter quæ finaliter decidenda neceffe fit fublimium perfonarum confilia invocare, Abbas nifi legitimè impeditus ipfis fua confilia communicet, prout viderit expedire. Exequialibus etiam officiis Abbatiffarum ob reverentiam fraternæ charitatis fi vocatus fuerit & potuerit Abbas, debet intereffe. Si rei neceffitas expoftulat difcretum Confefforem pro confeffionibus earum audiendis vel aliis facramentalibus ipfis porrigendis, requirere ha bent trimonio. bent ab Abbate, quem fi petierint, ipfum De hoc etiam liberaliter habere videnDe contra tur tam Abbas in Eberfperg, quam & clau hendo Ma- ftrum fanctimonialium in Geyfenfeld licentiæ facultatem, quatenus falvis utriusque Monafterii duntaxat militibus & perfonis militaribus quas habent, cæterisque hominibus fuis, hoc eft civibus, rufticis & colonis licenter liceat cum familia alterius clauftri unius ad alterum contractum matrimonium & etiam legitima conjugia celebrare ejusdem pacti conditio quibuslibet corum hominibus alterutrum debet inviolabiliter obfervari : ita quod nullus ponam offenfæ velexactionis proinde incidant, ut diximus contrahentes: provifo tamen quod proles ex hujusmodi matrimoniorum contractibus proveniens dividatur æqualiter inter ipfa Monafteria & quot neutra partium ftudiosè connubia hujusmodi fatagat in præjudicium partis alterius procurare. mento nis. A. 1C45 Anno igitur incarnationis Dominicæ De tefta- quadragefimo quinto obiit Adalbero in caftro Pofenpeug, omnia committens ReuchAdalpero lindi fuæ conjugi rectè tractanda: & quod omnia fua prædia poft ejusdem fuæ uxoris obítum, quæ in terminis haberet circa *Inchoven fita, pro fuæ remedio animæ Deo & S. Sebaftiano donaret, ut ejus interventu Chriftum haberet propitiabilem & placatum : quæ omnia ficut dixit, adim Apogr. Lang. juxta. (g) in manus plevit infuper comitiam in Pösenpeug cum omnibus fuis adhærentiis, quam Adalbero adhuc vivens de confilio fui fratris Eberhardi S. Sebastiano legaverat, Richlind fua conjux liberaliter & abfolutè Ecclefiæ Eberfpergenfi refignavit, Abbas autem Altmannus ut hanc comitiam fufciperet, ivit cum Richlinde, quæ fpreto confilio ¡quondam Udalrici invitat Cæfarem in caftrum Pöfenbeug, ut beneficia cum comitia Adalberonis committeret, conferret Abbas Altman- De feudi nus præfente Cæfare Welfhardo Duci, fi- collatione lio fratris fui. Quod ad explendum confen- feculare. tiente Cæfare in eodem caftro cum Abbas ferulam quam in manu geftabat, & pro figno conferendi beneficia tunc tenebat, Duci Welfhardo eandem comitiam cum omnibus attinentiis conferendo porrexiffet: confeftim tam Abbas Altmannus quam Richlindis nutu quafi divino flagellati, de loco in quo pariter federant, quadam columna cadente in eodem ligneo coenaculo cœciderunt defuper in locum hominum balnearem, ubi vulgares foliti fuerant balneari. Idipfum Balneum aqua ibidem effluens complevit pro neceffitate hominum tempore fibi congruo & opportuno; quam etiam jumentis & populo quantum fuppetebat fuper montem deducebant ad potandum. Ex qua ruina Richlindis deinceps & Altmannus graviter ægrotantes in brevi tempore ambo moriuntur. II. Anonymi Eberfpergenfis Chronicon pofterius. Ex Apographo Cl. V. JOANNIS LANGII JC. ad Membranas * Empore Karolomanni Cæfaris in Norica Regione quidam Præfes erat nomine Sigihardus, qui fifcale forum habuit fecus emporia fluvii Semnaha, unde locus æquivocum nomen fortitus eft, Qui Sigihardus animalia tempore caufa venandi (g) primum nemus petens repperit ad Auftralem ejus partem infolitæ magnitudinis & fingularem aprum fylvarum, intra arenaceum lapidem & tiliam jacentem, qui.. inde noctéque recurrens per aliquot dies capi non potuit, demum.... effugiens omnem conaminis eorum fpem delufit, Quam rem cum ipfi fantasticam dicerent, latéque pro miraculo narrarent, famofæ religionis Clericus Chuonradus de Hewa, quod eft oppidum juxta Podamicum lacum, famam audiens, Sighardo demandavit ita: Iruncari jube locum, de quo fubaudi: fingularis * inter arenaticum lapidem & tiaper liam jacens ægrè depulfus eft, quod per Divinam manifeftationem prædico illum divino fervitio fublimandum & à Dei fervis (g) Laborat hic fenfus ut alibi fæpius, an apographi vitio an barbarie Scri- (h) hæc ita palam mendosè in apogr. ut repetere piguerit. Sig (h) Tomus II. B 2 A. 906. (i) Sighardo, multis ditans prædiis, ad novi habente. Anno Dominicæ incarnationis nongentefimo fexto Sighard obiens Eberfpergenfem locum filio Ratoldo dedit, qui in divinis fecularibúsque rebus erat nimis ftrenuus, ob quod ei Cæfar Karentinos terminos tuendos commifit. Hic Chuonradi prophetiæ memor caftri fuburbana ampliavit, omnibus fumptibus locum cumulavit. Hic gignit Eberhardum, Adalperonem, Willibirgam. Obiens verò Eberfperch dedit Eberhardo, ac Juvavio fepelitur in Ecclefia S. Amandi ad occidentem anguli, qui madefcit ex corporibus Sanctorum. Hoc tempore Hunnis, qui & Ungri, orientales terminos devaftantibus, Eberhardus caftrum muro circumdare, foffas ampliare cœpit. Cum quadam nocte dormifet, gallo canente evigilans verúmque dormitans, æftimavit fecum multitudine militum ac Miniftrorum fuorum in caftro gradientem, operariis fuis demonftrare quales turres & officinas unoquoque loco conftrui vellet, , ac gallum excitatorem fuum in egeni effigie converfum, qui fe opilionem teftatur orientalium effe, dicere fibi: caftrum hoc, quod extruis inimicorum, patet infidiis, fi non in eo manfionem, qua vigil ejus comaneat, ædificaveris. Sed fi mihi thus, vinum & oleum dabis, ego munia fufcipio cuftodis, ut tu ipfe tutus, nullius qui tecum in hac .... (i) dam(i) damnum patiaris. Diu ergò anxius infomnis propter hæc dicta, cuftodes oppidi curfu delegaret, donec cuftodi manfionem fumptibus longe conquirendis extrueret, & thus cum vino & oleo, quibus vigil educeretur, nimio forent pretio comparanda, præ laffitudine fudans & tremebundus evigilavit. Solicitus verò ne fomnium aliquid mali præfagiret evocato Hunfrido Clerico fuo, laicisque fapientibus fomnum dixit, & fingulis fecundum quod fibi vifum eft, conjectantibus minus autem 2-imo ejus conjecturis eorum placentibus, Hunfridus dixit: gallus, qui de ovo matre fovente generatur, quique declinata nocte diem propinquare nuntiat, multis fcripturæ documentis Jefum de Virgine natum fignificat, qui homines jubet tenebras has & mala opera fugere & diem, id eft bona opera diligere: ipfe pro nobis egens ac indigens in hoc mundo; juxta illud: vulpes foveas habet &c. Ipfe opilio fic per Ezechielem dicit: ficut paftor vifitat &c. & in Evangelio: Ego fum Paftor bonus Ego fum Paftor bonus, orientalium, id cft Chriftianorum, quia ab ipfo cujus nomen eft Oriens propheta teste orientales vocantur. Civitatem verò, in qua ipfe vigil non eft, hoftibus patere etiam Pfalmifta teftatur, dicens: Nifi Dominus cuftodierit &c. Thus autem, quod Domino incenditur, rectam fidem & devotionem oraminis fignificat. Dirigatur ora tio. Apocal. Incenfum & orationes Sanctorum. Vinum, amaritudinem pœnitentiæ fignum. Potâfti nos vino compunctionis. Oleum, quod languores depellit, lucémque adminiftrat, bona opera significat; unde virgines oleo carentes regno cœlorum exclufæ funt. His auditis Eberhardus ait: Similes conjecturæ mihi fuper hoc fomnium poffent proferri, omnes comparatione illius, quod de divinis libris dicitur, pro nihilo computarem. Ut ergo Dominus meorum oblitus peccatorum cœleftem dignetur mihi gratiam præbere, rectam fidem, cordis compunctionem, cum bonis operibus eum nunc deprecor, augere: & fi mihi vitam dignabitur prolongare quousque templum ædificem vifibiliter thus vinum & oleum ad fervitium ejus dabo. In fequenti die ipfe tres lapides in loco, quo fundamentum orientale jaci voluit, fuper arenarium lapidem pofuit. Hunfridus domum Dei dixit fuper firmam petram, potius quam fuper arenam fundari debere, aufferréque lapidem arenacium tiliámque decere, quæ vulgus quafi fanéta venerabatur. Quibus fecundum ejus dicta ablatis, Ecclefia in crucis modum L. pedum in latitudine, LXXX. pedum in longitudine. ædificatur, diebus vIII. intermillis omne cemeticum opus confummatur, quem numerum in veteri nováque Lege non pauca Myfteria Hunefridus continere demonftravit, tabula confecratum marmor habens fuper aram ponitur continens S.Sebaftiani reliquias, in cujus nomine Domino ad ferviendum dedit aream Ratisponæ in platea rerum venalium, ad thus emendum, vinea III. Jugera in Afcah (eft locus in Auftria) Junnchil, Chapfas, locum qui dicitur ad Semitaha, Cleteheim, Ecclefias II. dotatas cum decimis ad Regerenbach & Ongoltingen & decimationem venationum &c. cedendarum arborum in nemore. Aheim quoque dare voluit, fed confenfum fratris ad hæc non habuit. Clericis coadunatis Hunfridum præfecit, quo tempore Hunni VIII. annis Noricum. vastantes, in... numerum excedentes per Noricum difperfi funt. Quæ Legio ad orientem caftri Eberfpergenfis in equis accurrens, ac fagittas pro omine extra caftrum emittens, & id unum pro omine fentiens, cum gannitu ab co profugit. In qua re vigilantiam cuftodis nundinati Eberhardus fe cognofcere dixit; exercitu verò Hungarorum ipfo itinere propè fluvium Lehe ab Henrico Rege & filio ejus Ottone devicto. Milites Eberhardi forori ejus Willibirga, quæ jam in fuperdicto caftro morabatur Sur Regem & Leli Ducem Ungrorum cum aliis Ungaris ad Eberiperch detulerunt, Sur Regem & Ducem Ratisponam regibus remittentes reliquos Ungaros jaculatos ingenti foffa immerfos. Jam Willipirgis ait, nimis credula fuis verbis illa, quæ locum iftum Dei fervitio magnificandum prædixerat, quod malos Principes Ecclefiam Dei devaftantes ad honorem loci (i) Defunt quædam nonnifi collato autographo reftituenda. Domi Dominus huc vinctos perduxerit, & Eberhardus primitias de torquibus aureis & tintinabulis veftium pendentibus III. libras auri, ad calicem fabricandum crucémque argenteam, quæ in fcuto Regis infixa fuerant, & aliud argentum ad Ecclefiaftica ornamenta dedit. Sentiens poft hæc mortem propinquam, mifit protinus ad fratrem fuum, qui tarde veniens dixit: Frater meus liberis carens, cum fua prædia Clericis vult dare, petit me ad fe feftinare non recogitans effe melius, videns quæ in hæreditate contingunt, filios meos ditari, quam alios injuftè prædari. Eberhardus dixit, Domine miferere & erga locum iftum voluntate tua operare; & fratre fuo tardè veniente mortuus eft & in Frifingenfi Ecclefia fepelitur. Frater autem ejus moenia confummavit, qui feptem filios habuit elegantes, & octavum, quem S.Oudalricus baptizans æquivocum fibi fecit, occultavit hofpitibus propter ignaviam fuam & deformitatem. Ob quam rem amita ejus Willibiric ait: Indubitanter noftris exigentibus peccatis ifte privatus eft fofpitate,cum omnes à filiolo meo Oudalrico aliqua benedictione facrati, gaudeant integro fenfu & corporis fanitate; nam ut de cæteris taceam, cum ego eum adhuc adolefcentulum in Monafterio S. Galli, quo nutritus eft, yifitans orarem, ut edentulas matrinæ fuæ, quia mortem præ inedia timerem, mifere retur ille aliqua velut jocularia ad hæc refpondens: tandem ad tua ait remea: Petitio tua felicem efficaciam affequetur. Juxta cujus dicta etiam repatrianti, dentes contra naturam veterantem fuccrefcunt, & major quam ante capitis fanitas inde perfeverat. Unde fcio, quod Epifcopale Baptifma non parvam ei conferret profperitatem, fi delicti noftri non obftaret enormitas. Procura ergo placare Dominum ac S.Sebaftianum, cui frater nofter prædium Aheim dare promifit de cujus penfionibus thuris, vini & olei votum fuum voluit folvi. Quo confilio percepto frater ejus Oudalrici caput fuper aram S. Sebaftiani pofuit, prædium Teigingun atque 11. Manfos ad Huntilipach fitos dedit, xxx. quoque denarios dans totidem fe aut puerum annuatim denarium fpopondit, quod ipfi & Adalpero propterea usque ad mortem folveretur. Poft hæc fpaffat præpollet, ac inter multa prælia, quæ geffit, invulnerabilis extitit. Patre ac matre Lutecarde mortuis Frifingis fepulti, ac pro animarum eorum requie S.Sebaftiano prædium nomine Rifun dedit. Poft hæc duxit uxorem Richardem fororem Marquardi Præfidis de Carinthia, cui ipfe fuam in conjugium vocabulo Hademudem dedit, quæ pro obitu mariti cuncta fua prædii nomine derelinquens in Palestine partibus mortua plurimis fignis declaratur. Quo tempore Epifcopus Frifingenfis Abraham Eberfpergenfem Bafilicam dedicare negat, quia Oudalricus Ottoni puero Teutonio Regi fidelis, Heinrico Duci Bavariorum, cui Pontifex idem favebat, ad rebellandum Regi non confenfit. Idem enim Dux ungi fe faciens in Regem, popu lus multis Oudalricum attemptabat, fed juftitia prævalente victus eft ab eo. Epifcopus quoque præfatus, qui eum deprædatus eft, æquali facto in tantum coartatus eft, ut Frifingis adjutorio regali obfeffus caperetur ac in cuftodiam à Rege detruderetur. Dux etiam propter hæc in Patavia ad deditionem cogitur & in cuftodiam mittitur. Ex qua emiffi amicitiam cum Oudalrico firmant, ita ut Dux Eberfpergenfe caftrum petens copiofam pecuniam & VIIII. Miniftros fuos S. Sebaftiano delegaret. Dux enim fibi Treveris ubi cuftodiebatur, per vifum à Sancto Matutino manifeftatum effe, non prius folyi carceris fui anguftias quam promitteret fe B. Sebaftiani Monumentum petiturum & Oudalrici amicitiam habiturum. Epifcopus ergo, quod olim dejuravit Oudalrici Ecclefiam à fe nunquam benedicendam effe, dedit ei licentiam confecrandi eam à quolibet Epifcopo. Convocatur ergò Fridericus Juvavienfis Ecclefiæ Præful, qui confecravit eam anno Dominicæ incarnationis DCCCCLXX. ac villa Ruothartesperc in dotem data. Poft hæc Oudalricus genuit Adalperonem, Eberhar dum, Williburgam & alias tres filias. Adalpero duxit uxorem Rihlindem, filiam Ruodolfi Suevi fororem Welfhardi Comitis, qui rebellavit Henrico Regi II. hæc fterilis fuit. Eberhardus verò duxit Adelheidem Saxonem, quæ tres genuit filios quorum biennio vix anno Dominicæ incarnationis DCCCCLXXII. Hunfridus moritur, quem Dietgerus fequitur. Poft quem Meginpoldus fubrogatur xvi. annis. Quo tempore Guntzo fucceffit, Græcis ac Latinis litteris doctus, qui erat etiam Scholafticus Gerwerti PP. præfuitque annos xi. Anno Dominicæ incarnationis DCCCCXC. Reginpold Auguftenfis Abbas adunatis Monachis præficitur, cui quidam miles Eberhardus fuum filium Altmannum vocabulo monafticè educandum dedit, quem genuit Dervotrude, quæ fuit Oudalrici filia ex concubina. Reginpoldus verò cum xi. annis Eberfpergenfi Ecclefiæ præfuiffet à Henrico Rege II. Francorum ad Lorfam Abbatiam regendam fuftollitur, & Altmannus ab eo Monachis Eberfpergenfibus præficitur, aliquantifper Oudalrico renuente propter florem juventutis; annorum fcilicet xx. erat, fed incredibili ingenii aftu tia marúmque maturitate pollebat. Oudalricus ergò nullam ex filiis prolem videns præter unam virginem Hadamuoden vocabulo, neptem fuam de filia Willibirga, prædia hæc: Sevvn, Otacherefperc, Eclefiam dotatam in villa, quæ dicitur ad Nuwenkirchen, cum decimis & duos manfos ad Hunnilbach S. Sebaftiano dedit, ut ejus interventu benigno Dominus impunè fibi, prolíque fuæ concedert ufum prædii Ahaheim, quod patruus fuus Divinis devovit fervitiis & ut felicem mereretur pofteritatem; qua petitione, cum effectum confequi non poffe videret, & in feneéta fua peccatis fuis deputans, quod exaudiri non meruit, toto nifu in amorem Dei Monafteriis & egens pecunias distribuit, posteáque B 3 pau |