Ὡς ἄνδρας, οὐχ ὡς εὔκερων ἄγραν ἔχων. ΟΔΥΣΣΕΥΣ. Τί δρᾷς, ̓Αθάνα ; μηδαμῶς σφ ̓ ἔξω κάλει. ΑΘΗΝΑ. Οὐ σιγ ̓ ἀνέξει μηδὲ δειλίαν ἀρεῖς ; ΟΔΥΣΣΕΥΣ. Μὴ πρὸς θεῶν· ἀλλ ̓ ἔνδον ἀρκείτω μένων. ΑΘΗΝΑ. Τί μὴ γένηται ; πρόσθεν οὐκ ἀνὴρ ὅδ ̓ ἦν ; ΟΔΥΣΣΕΥΣ. Πῶς, εἴπερ ὀφθαλμοῖς γε τοῖς αὐτοῖς ὁρᾷ; ΑΘΗΝΑ. Ἐγὼ σκοτώσω βλέφαρα καὶ δεδορκότα. ΟΔΥΣΣΕΥΣ. Γένοιτο μέντἂν πᾶν θεοῦ τεχνωμένου. ΑΘΗΝΑ. Σίγα νυν ἑστὼς καὶ μέν ̓ ὡς κυρεῖς ἔχων. ΟΔΥΣΣΕΥΣ. Μένοιμ' ἄν· ἤθελον δ ̓ ἂν ἐκτὸς ὢν τυχεῖν. ΑΘΗΝΑ. Ω οὗτος, Αίας, δεύτερόν σε προσκαλώ, Τί βαιὸν οὕτως ἐντρέπει τῆς ξυμμάχου ; ΑΙΑΣ. Ω χαίρ' Αθάνα, χαῖρε Διογενές τέκνον, Ὡς εὖ παρέστης· καί σε παγχρύσοις ἐγὼ Στέψω λαφύροις τῆσδε τῆς ἄγρας χάριν. ΑΘΗΝΑ. Καλῶς ἔλεξας. Αλλ' ἐκεῖνό μοι φράσον, ΑΙΑΣ. Κόμπος πάρεστι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι το μή. ΑΘΗΝΑ. *Η καὶ πρὸς 'Ατρείδαισιν ἔχμασας χέρα; ΑΙΑΣ. Ωστ ̓ οὔποτ ̓ Αἴανθ ̓ οἶδ ̓ ἀτιμάσουσ ̓ ἔτι. ΑΘΗΝΑ. Τεθνάσιν ἄνδρες, ὡς τὸ σὸν ξυνῆκ ̓ ἐγώ. ΑΙΑΣ. Θανόντες ἤδη τἄμ' ἀφαιρείσθων ὅπλα. 95 100 ΑΘΗΝΑ. Εἶεν, τί γὰρ δὴ παῖς ὁ τοῦ Λαερτίου, ΑΙΑΣ. *Η τοὐπίτριπτον κίναδος ἐξήρου μ' ὅπου ; ΑΘΗΝΑ. Ἔγωγ'· Οδυσσέα, τὸν σὸν ἐνστάτην λέγω. ΑΙΑΣ. Ηδιστος, ὦ δέσποινα, δεσμώτης ἔσω ΑΘΗΝΑ. Πρὶν ἂν τί δράσης ἢ τί κερδάνῃς πλέον ; ΑΙΑΣ. Πρὶν ἂν δεθεὶς πρὸς κίον ἑρκείου στέγης ΑΘΗΝΑ. Τί δῆτα τον δύστηνον ἐργάσει κακόν ; ΑΙΑΣ. Μάστιγι πρῶτον νῶτα φοινιχθεὶς θάνῃ. ΑΘΗΝΑ. Μὴ δῆτα τὸν δύστηνον ὧδέ γ' αἰκίσῃ. ΑΙΑΣ. Χαίρειν, ̓Αθάνα, τἄλλ ̓ ἐγώ σ' ἐφίεμαι· ΑΘΗΝΑ. Σὺ δ ̓ οὖν, ἐπειδὴ τέρψις ἥδε σοι τὸ δρᾶν, ΑΙΑΣ. Χωρῶ πρὸς ἔργον· τοῦτό σοι δ ̓ ἐφίεμαι, ΑΘΗΝΑ. Ορᾷς, Οδυσσεύ, τὴν θεῶν ἰσχὺν ὅση ; 105 110 115 Τούτου τίς ἄν σοι τἀνδρὸς ἢ προνούστερος, ΟΔΥΣΣΕΥΣ. Ἐγὼ μὲν οὐδέν ̓ οἶδ'· ἐποικτείρω δέ νιν ΑΘΗΝΑ. Τοιαῦτα τοίνυν εἰσορῶν ὑπέρκοπου ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Τελαμώνιε παῖ, τῆς ἀμφιρύτου Ως καὶ τῆς νῦν φθιμένης νυκτὸς 120 125 130 135 140 145 Ηπερ δορίληπτος ἔτ ̓ ἦν λοιπὴ Κτείνοντ ̓ αἴθωνι σιδήρῳ. Τοιούσδε λόγους ψιθύρους πλάσσων Τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς Οὐκ ἂν ἁμάρτοι· κατὰ δ ̓ ἄν τις ἐμοῦ ̓Αλλ' ὅτε γὰρ δὴ τὸ σὸν ὄμμ ̓ ἀπέδραν, Σιγῇ πτήξειαν ἄφωνοι. Στροφή. Η ρά σε Ταυροπόλα Διὸς "Αρτεμις, 'Ω μεγάλα φάτις, ὦ Μᾶτερ αἰσχύνας ἐμᾶς, 150 155 160 165 170 |