Oldalképek
PDF
ePub

,

[ocr errors]

culis pariter clarus apud Clodovæum Regem Francorum tantopere gratus fuerit ut in ejus gratiam quotquot haberet, captivos relaxarit, quâ in re jam ante celebris erat Paulinus Epifcopus Nolanus id cum fciret alius lector putavit eundem effe Severinum & quod captivorum liberatione celebrior erat, Paulinus quam Severinus, arbitratus eft fortè fcriptorem nomine Severini aberrâffe, ipfeque velut errorem ablaturus, Severini nomine in Paulini transformato, fcripfit Paulinum ex advenis primum Epifcopum Ratif. ut in vita S. Severini contineatur. Sentiat unusquisque quid velit, conjecturam meam exhibui donec certius aliquid de his ftatuere poffim. Nec enim fcriptum fictum aut pictum de Paulino ifto Ratif. Epifcopo vidi usquam, nifi quod Magifter Conradus de Monte puellarum Canonicus Ratisponenfis ad Antiquitatem Ecclefiæ Ratisponenfis arguendam fcripfiffe dicitur quod Paulinus à S. Severino Ravennat. Epifcopo bellatorum tumultu graffante in Norico Ripenfi coenobiticam vitam tunc agente, præmonitus, primus Ratisponenfis Ecclefiæ per Gelafium Papam Præful fit effe&us, fub Zenone Imperatore anno Domini CCCCLXXXIIII. Cum autem hanc Severini Hiftoriam quærerem nec invenirem in rapfodiâ quadam hoc quo nituntur illi, teftimonium legi in hæc verba : Paulinus quidam ad S. Severinum, famâ » ejus percurrente, pervenerat, hic in confortio Beati Viri diebus aliquot remo,,ratur, cum redire vellet, audivit ab eo » Venerabilis Presbyter: Feftina, quia cito dilectionem tuam populorum defi,, deriis, ut credimus, obluctantem digni,, tas Epifcopatûs ornabit. Mox eo reme» ante ad patriam, Sermo in eo prædictus impletus. Nam cives Tyburinæ, quæ ,,eft Metropolis Norici, coegit prædiEtum virum fummi facerdotii fufcipere » Principatum. Hæc in vita S. Severini Abbatis : Quidam de Norico Maximus

[ocr errors]
[ocr errors]

"

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

99

[ocr errors]
[ocr errors]

nomine Severinum Servum Dei frequen

tare folitus erat, & cum pro familiari

,,tate quam meruerat in Monafterio S.Viri " diebus aliquot moraretur, ejus infor,, matur oraculis, patriam fuam grave re» pente exitium fubituram. Qui accep,, tis litteris ad S. Paulinum Tiburinæ Epi» fcopum defignatis remeavit inftantius. ,, Igitur memoratus antiftes,litterarum te,,nore præstructus, univerfas Diœcefes five Caftella fcriptis propriis vehemen,, ter admonuit, ut triduano jejunio, quod litteræ Viri Dei fignaverant, exitio ventu,,ræ cladis occurrerent. Quibus juffa comterminato jejunio, ecce Ala» plentibus, » manorum copiofiffima multitudo feraliter , cuncta vastavit, caftella verò nullum fensêre periculú, quæ lorica fidelis jejunii & ,, laudanda cordis humilitas, propheticum " adverfus hoftium ferociam fidenter ar"maverat.,, Hæc ex vitâ S. Severini Abbatis quam defcripfit Pascafius Diaconus ad

[ocr errors]
[ocr errors]
[ocr errors]

petitionem Eugippii Difcipuli coætanei S. Severini.

Lazius in fragmento fol. 69. fidem refufcitâffe in Rhætis S. Valentinum, Lucillum & Paulinum; Paulinum autem Liburniæ Metropoli Norica non autem Tiberinæ Metropoli Bajoaria Aventinus ex Statio no❤ tavit, & omnia exemplaria manufcripta, quæ legi, habent Tiburnia pro Tiberina Lege etiam Virgilii vitam & quomodo Carentani facti funt Chriftiani.

De S. LUPO Ratisponenfi
Epifcopo.

CAPUT III.

Upus quidam Romanus anno Domini Lazius in CCCCLXXXIX. fub Theodone Primo migrat. fol. Bavaria Duce vênit Ratisponam, ubi præ- 265. dicaturus verbum Dei paffus cft Martyrium, Bajoariis nihil contra fuam prifcam & confuetam fuperftitionem admiffuris. aliis qui ante me fcripferunt, ignoratú, quod Ejus rei Testimonium hoc unum habeo ab in Catalogo Epifcoporum Patavienfium fic legiffe me memini, tametfi nunc eum codicem ad manum non habuerim : pore Zenonis Imperatoris Archiepifcopus Patavia Theodorus & Ratisponenfis Lupus, natione Romani ab infidelibus Bavaris cafi funt fub Theodone Bavarorum Duce primo. Hæc ibi, quæ verifimiliora videntur (z) quam quæ de Paulino extra teftimonium fide dignum feruntur. Lego tamen alibi. Lupum fub Theodone primo fuiffe, fed id fub Anaftafio Imperatore ut fit fynchro

nus Boethio confuli.

Tem

[blocks in formation]

MAgifter ille Conradus, qui fub Urba

(z)

no V. Rom. Pontifice & Georgio XI. circiter anno Domini MCCCLXXIII. primus Epifcopis Ratisponenfibus congerendis fed parum aptè digerendis ftuduit, ait Ratharium ex advenis Epifcopum Ratisponenfi fedi præfectum anno Domini DCCIII. (alii DCCVI.) temporibus Joannis Papæ nominis ejus fexti, feu ut alii volunt Conftantini & Tiberii Imperatoris tertii, ubi rurfum fibi parum conftant, ut contraria videatur alienæ Bibliothecæ fides, nempe Pathavinæ fcribentis in hunc modum : anno Domini DXL. Pathaviæ Archiepifcopus Gebhardus, Ratisponæ verò Ratharius, nil tamen de illo quod dicam habeo. (a) (a) Afferant alii certiora fi poffunt, nec enim quid egerit Ratisponæ fciri forté poteft, nifi quod liber de translatione & miraculis S. Emerami narrat Hugebertum Ducem Bavaria fub Rathario Epifcopo quodam adventicio

X

(z) in altero cod. meo legitur ad latus: Aventinus dubitat fol. 256. (a) Ex cætu S. Ruperti fuit. Aventin.

pof

1

(b) poffeffiones quasdam (b) Ecclefiæ S. Emerami tradidiffe, quæ fi vera funt, triginta circiter annos præfuiffe conjectura est.

De S.RUPERTO Epifcopo.

CAPUT V.

Rupertus, qui & Robertus ex Illustri
Francorum Regum Sanguine cretus,
hanc urbem Ratisponam & totam Bava-
riam baptizato Theodone Bavarorum Du-
ce ad fidem Chrifti convertiffe fcribi

[ocr errors]

tur anno Domini DCXII. ut Irenicus,
Nauclerus atque alii quidam annotaverunt,
unde in ejus vitâ legitur, quod tempore
Hildeberti Regis Francorum fecundi, anno
fecundo S. Rupertus apud Vangiones ho-
die Wormatienfes Epifcopum fe gefferit.
Poft ejus obitum qui contigit Hildeber-
to poft annos regni ferè viginti, à Duce
Berchario (alias Beringero) qui Ecclefias
Dei devaftabat idem S. Rupertus Virgis
cafus fummâ injuriâ ejicitur, quem The-
odo Gariovaldæ filius Bajoariorum Dux
accerfitum in urbem Ratisponam ingenti
gaudio fufcepit,feque cum fuis illi in fide in-
ftructis, baptizandos præbuit. Quod fi hæc
excutiamus accuratius, videbimus fcripta el-
fe de Hildeberto fecundo,Sigberti apud Fran-
cos Chriftiani Regis filio, & de Theodone
Gariovaldæ filio; fuerunt enim Hildeberti
& Theodones quam plurimi. Sigebertus
autem ille obiit circiter annum Domini
590. 595. ut annotat Hermannus Contra-
ctus, quem decennio ferè præcedunt mo-
nachi, Abbas Urfpergenfis & Sigebertus
Gemblacenfis. Cui Hildebertus cum ma-
tre fuâ Brunichylda fuccedens per annos
ferè XX. in Auftrafiâ regnavit & mor-
tuus eft, ejus obitum annotat Hermannus
factum anno Domini DCXI. unde fequenti
año qui eft incarnationis Dominica DCXII.
conjicio eum Wormatiæ exactum Ratis-
ponam veniffe & Theodonem cum fuis ba-
ptizâffe, cujus rogatu Rupertus ultro ci-
troque ad Danubianos populos per totum
Noricum commeans fidem in Jefum Chri-
ftum prædicavit, doncc populo nuper ac-
quifito Epifcopalem fedem tandem ftatue-
rit Salzburgam, quod factum Salzburgen-
fium Epifcoporum Catalogus, quantum ad
Rationem temporum attinet, fatis indi-
ftinctè & incertè tradit, ita ut annis vi-
ginti citius fuerit Salzburgæ quam Ratis-
ponæ. Sed fatis fit nobis noftra confir-
mâsse, aliis fua defendenda relinquamus.

De S. EMMERAMO Epifcopo.

CAPUT VI.

(c) Meramus Aquitanus (c) circiter annum Domini DCXLII. Pictavii erat Epifcopus. Hic audiens Avares populos inferioris Pannoniæ Chriftianifmo nondum inftruEtos, Epifcopatu fuo repudiato, ad illos

in fide Chrifti colluftrandos perrexit; in
itinere vero à Theodone Theffaloni filio
Bavarorum Duce gratanter exceptus eft
Ratispona, rogatúsque ut quod nuper in
eâ urbe S. Rupertus plantâffet, ipfe falu-
taris aquâ doctrinæ rigaret, ne plantatum
humoris divini verbi inopiâ fterilefceret
arefactum. Exoratus ergò Ratispona &
per fines Bajoaria myfteria Chrifti toto
triennio prædicat, & veluti rationem re-
rum bene geftarum apud Sedem Apoftoli-
cam redditurus ad Romanam urbem iter

arripit, fed in itinere comprehenfus, in

Qui

nocenter interficitur hâc occafione. Theo-
doni Principi Filia fuerat Uta nomine à Se-
giboto (alias Sigibaldo) quodam decurio-
ne equeftri compreffa, cujus uterus extu-
berans cum flagitium proderet apud pa-
trem furibundè fuccenfentem culpam vi-
tiate caftitatis in Emmeramum pontificem,
commodè tunc abfentem, puella rejicit.
Quod audiens Landebertus puellæ frater,
dedecus hoc ulturus pontificem perfequi-
tur & in pago Helfendorfio, non longè à Mo-
naco urbe inter Ifaram& Oenum fito,appre-
henfum & factum necquidquam diffitentem
Emeramum membratim diffecari juffit. In-
nocentia Pontificis ftatim miraculis pate-
fit, nam artus diffecti disjectique à popu-
lis undique ad tam atrox fpectaculum con-
fluentibus recollecti & naviculæ impofiti,
Ifara flumine in Danubium, deinde Danu-
bio adverfo quinquaginta millia paffuum
Reginoburgum afcendunt nullo remigante,
fepelliunturque in Sacello D. Georgii, tunc
extra urbis moenia, præfente Theodone
Principe anno Domini DCLII.
Princeps ut cædem Pontificis tam infontis
expiaret aliquo infigni piaculo, Utam fi-
liam in Italiam relegat, Landobertum
profugum facit, qui apud Abares in Pan-
nonia periit exilio, & Cœnobio mox ex-
tructo (d) fepulchrum pontificis includit,
cui Monafterio D. Emmeramus celebre
apud pofteros nomen dedit & extat hodie
ditiffimum. De hoc fancto viro plurá le-
get qui volet, nam paffim ejus vita & Mi-
racula proftant. Hoc unum adjicere li-
bet, judæos Reginoburgii quondam inco-
las, hodie verè accolas ne quid finceri nobis
relinquerent, hunc Sanctum fibi vendicare
afferentes per errorem, eum Judæum fuif-
fe, & quod adverfo flumine, Ratisponam
venerit in caufa fuiffe, librum
legis quem fecum habuerit, cum quo cum
Ratisponam attigerit, Chriftianos quidem
corpus ejus rapuiffe, librum verò Judæis
permififfe; hujus fabulæ probationem nul-
lam habent, nifi quod ajunt Emmerami no-
men Hebræum effe, id quod
eft: Ameram pater Mofi fubindicat. Hujus
fabulæ fum teftis auritus, quam ex ipfis
audivi, qui eam quafi rem feriam credunr.
Sed veritas. ipfa manifefta cft, alioquin
pluribus eam confutarem. Ejus Epitaphi-
um hoc eft: Emeramus Pictavienfis Epi-
Scopus

(b) in marg. Curtis Pirchinuuanch.
(c) Novæ civitatis fuper Ratisponam Epifcopus dicitur Lazio de Migr fol. 305.
Hochvvartus in marg.
(d) Hoc loco Cl. Gevvoldus, cujus in manus Autographum devenerat, annota-
Imò longè poftea monafterium extructum fecundum alios.

vit.

id

(d)

(c)

(f)

fcopus prædicando Dei verbum venit in Bavariam & ibidem in Helffendorff pa Jus eft pro Chrifto, anno Domini DCLII. & bic tumulatus eft.

De S. ERHARDO Epifcopo.

CAPUT VII.

Rhardus aliquoties Ratisponenfis Epifcopus fcribitur, cum tamen cathedram Epifcopalem nunquam ibi tenuerit. Unde tamen is rumor provenerit indicandum eft. S. Erhardus Scoticus genere, Ardakadenfis Epifcopus cum fratre fuo Hyldolpho & Albarto, aliisque multis Epifcopatu relicto peregrinari (ut hoc hominum genus peregrinationes lubens aggreffum eft) voluit, venientésque Romam, vel Adrianus, vel Leo tertius (nam utérque nominatur à Scriptoribus) Pontifex maximus, duos fratres ad urbem Treverim prædicandi gratiâ deftinat,, Hydulphum (e) in Archiepifcopum Treverenfem inftituens, cui cum frater Erhardus Comes effet & Hydulphus paulò poft in fata concederet, cum B. Erhardus fefe in fratris locum fufficiendum cerneret, qui nam ante Epifcopatum & fua omnia pro Chrifto quærendo reliquerat, aufugit, & Ratisponam petens anno Domini DCCXLII. apud religiofarum fœminarum Ordinis S. Auguftini cellulam, ubi deinceps inferius quod vocatur Monafterium anno Dom. DCCCC. extructum eft, hofpitio fufceptus fuit. Ubi poft cœcos illuminatos, paraliticos fanatos, atque alia virtutum opera in domino obdormivit fub Pipino Caroli M. Patre. Autorem habeo fatis alioquin doctum, fed Sectarum Lutheranarum dum viveret ftudiofum (f), qui de Emerami Monafterio, primo apud Reginoburgium bonarum artium & Sacrarum Litterarum domicilic ità fcribit : Ibi, inquit, tum litteris inftituti funt Divus Arionardus & D. Hyldolphus frater ejus genere Norici; ille Reginoburgenfium EpiScopus, bic Treverenfis Archimysta fuit.

alii omnes non Noricos fed ex Ibernia Sco-
tos afferunt. Plura qui velit legat eorum
vitas, nobis fatis eft indicaffe, beatum Er-

hardum non quidem cathedram Epifcopa-
lem occupâffe Reginoburgii, fed olim E-
pifcopum Ardakadenfem peregrinationis
occafione Ratisponam invififfe ac ibi de-

functum effe.

Add. De Otilia Illuminatione illud fieri potuit, ut ab Erhardo primo Abbate Ebershaym Monafterienfi baptizata fuerit, ut Lazius in migrationibus meminit pag.

493 494.

De S. ALBARTO Epifcopo.

CAPUT VIII.

ALbartus, vel Albertus (utrumque fi-
quidem nomen invenitur) Anglicus
natione Caffelenfis Archiepifcopus, cum

B. Erhardo collega fuo, afcitis fibi fratri-
bus aliis unde viginti perfectionis Evan-
gelicæ ftudiofis, omnibus relictis peregri-
nus fuper terram effe volens, in urbem
Romanam vênit. Inde cum B. Erhardus
in Germaniam pergeret, S. Albartus affum-
ptis fecum fociis feptem Domini fepulchrum
in Hierofolymis acceffit, ubi & à fociis
fuis unum Gillipatricum mortuum amifit.
Regreffus verò cum Saltzburgâ veniffet
alium è fuis comitibus Joannem nomine re-
bus humanis excedentem fepelivit : de-
hinc fanctum Erhardum confequi cupiens
cum Ratisponam appuliffet, eum jam de-
functum invênit, ad cujus fepulchrum
precatus Deum, ut focius B. Erhardo etiam
poft mortem effe mereretur exauditus eft,
ita ut vi. kal. Junii defunctus inventus
illi confepeliretur. Unde manifeftum qua
Ratisponam venerit occafione S. Albartus.
Aventinus Libro III.

De duobus Epifcopis incognitis.

CAPUT IX.

IN commentariis illius docti fectatoris

alios duos Epifcopos Ratisponenfes lego, Velipholchetum puta Victoterpúmque, de primo hæc funt verba: Vitalis, inquit, Juvavienfis Epifcopus vir admodum do&tus, Reginoburgenfium verò Velipholchetus & Divus Emmeramus. De alterò fic cum Paffionem D. Emmerami fub Theodo

ne Bajoariorum Duce explicuiffet profecu

[ocr errors]

turus Hiftoriam eorundem Ducum: Grimoaldus, inquit, Dux Bojorum obiit an- Aventinus no Chrifti DCXCV. Vidoterpus Regino L. 111. fol. burgenfis Epifcopus. Theodo Dux (Gri-281. moaldi Filius obiit anno feptingentefimo Super Octavum. Hæc ibi. Jam quis fuerit ille Victoterpus, Grimoaldi Ducis Coætaneus nondum ftatucre mecum potui, nifi fortè fit Wichbertus ille Anachoreta Ibernicus, qui in Germaniam fub Juftiniano Conftantini filio veniens, Frifonibus prædicavit biennio ubi cum nihil promoviffet ad fuos rediit, fuit autem Epifcopus Auguftanus. De Vilipholcheto fancti Emmerami fynchrono meam dico conjecturam : hunc enim puto rectè Sacerdotem effe Wolflaicum S. Emmerami fidum cooperarium, cui etiam SanEtus ille fuam innocentiam tectim credidit, poft illius obitum tandem detegendam, ut quem veluti fui loco Epifcopum Ratispona reliquit, ita enim legitur in vita ejusdem tia deeffet, & innocentia muta fidem & exBeati Emmerami. Sed ne pietati providenemplum culpa donaret, fi alieno crimini fubfternens bumeros in offendiculum fui fileret, teftificate veritatis & veræ æftimationis virum Wolflaicum quemdam Presbyterum familiarius afcivit, cui fecretum fuum quatenùs divinâ revelatione noverat, cautiùs expofuit. Hæc ibi; jam nifi textus fit depravatus, ut qui è duabus dictionibus, Wolf X 2 Laico

(e) Gifulphum vocat Lazius in migr. p. 494. Hochvvartus in marg.
(f) Gevvoldus in marg. Aventinum notat. Codex alter quo utimur, per Joan-
nem Lentz Ratisponæ exfcriptus A. 1543. hoc loco ita in margine: Invehit
in Aventinum virum doctissimum ac honeftiffima conversationis.

1

[ocr errors]

Laico Presbytero, unum fecit Wolflaicum hominem, Wolflaicus ille videtur à Sectatore illo in Velipholchetum detortus. Ita enim paulò poft in eo ipfo Commentario dictiones Germanicas explicando fcribit. WOLF, inquit, à lupo nomen aufpicatiffimum Germanis genti bellicofa, inde Voliphonem, Bolfgang, diminutive Bolf & Bolfel lupi inceffus viáque, fuit boc nomine Pontifex Reginoburgenfis, celeberrimum Bojorum numen, Voliphoganges latinè. Hæc ille: Ex quibus videtur ille diminutivum putâffe nomen Wolflaicum, & in Velipholchetum latinè coëgiffe. Porrò ex hoc etiam aliud monendum fubit, in his Pontificibus adventitiis non folùm quod verè Pontifices fuerint alibi, & huc quacunque tandem occafione venerint, nominatos Epifcopos, fed & qui folùm Sacerdotes fuerint, Epifcoporum Nomenclaturâ ob primum religionis plantandæ ftudium donatos, quod tum Epifcopi & Presbyteri officium non multum differrent. Videtur enim id de Paulino S.Severini Hiftoria prorfus innuere, & Decretales Summorum Pontificum Epiftola ad S. Bonifacium fcriptæ, nunc Presbyterum, nunc Epifcopum vocant eundem, de quo jam plura dicemus.

Hochmarti add. Lazius in migr. fol.299. Ex Monafterio S. Emmerami docti ac fancti Epifcopi procefsére, S. Hydolphus Treverenfis & S. Arionardus, quem Erbardum vocant Reginoburgenfis Epifcopi. Denique Victerbus Reginoburgenfis quoque Antiftes. Cui legitur S. Bonifacius Anglus Ecclefiarum Germanie Reformator Gribǝlfum fuffeciffe, quem alii Geowaldum vocant.

Ariovoliphon in Bavaria dignitate excellens à Bonifacio excommunicatus. Aventinus L. III. fortè quia non probavit ritus Pontif. Ecclef. Hift. Cent. viii. C. x. fol.788.

De S. WYNIFRIDO Epifcopo

CAPUT X.

QRatisponam venering, inter Epifcopos Uod fi cuncti, quicunque vel ex itinere Ratisponam venerint, inter Epifcopos ejusdem urbis numerandi forent, non immerito & Wynifridus Anglus Reformator Papalis hujus urbis Epifcopus haberi fortaf fe poffet. Siquidem & illum huc inter commigrationes fuas acceffiffe verifimile eft. Nam cum is à Gregorio II. Pontifice Romano Legatus in Germaniam miffus anno Domini DCCXIX. Verbum Dei prædicaret in Francia, in Haffia, Turingia, Frifia, & ob fucceffus fidei foelices ab eodem

Pontifice anno DCCXXIII. in Epifcopum confecraretur, adeò ut pro Wynifrido Bonifacius transnominaretur, iterùm Germaniam petens etiam Bojoariorum petivit terras, fub Hugoberto Bavarorum Duce, prædicationis ftudium diligenter exercens, ita ut quemdam Schismaticum hæretica pravitate diftortum nomine Erenwolfium juxta Canonicas Sectiones ejectum execraverit, & populum a perverfa ejus fectæ Idololatriâ correctum reduxerit, fed & paulò post à Gregorio III. creatus Archiepifcopus Magontiacus, ab Utilone Hugebertri filio invitatus iterum Bajoariam anno DCCXXVI petiit, & multis diebus evangelizans Verbum Dei fideique Sacramenta renovavit, Ecclefiarum deftructores & populi perverfores abegit, quorum aliqui pridem Epifcopatûs falfum gradum pertulerant, alii etiam falsò Presbyteratus officium affumpferant. Alii alia fingentes populum feduxerant. Unde vir ifte vulgum ab hæretica pravitate & à Sacerdotum fornicatione liberavit. (g) Totam Bavariam in Epifcopatus & Parochias, ut hodie ferè cernitur, diftribuit, (h) ita ut verifimile non fit, Epifcopatum in ea urbe inftituiffe, quam ipfe præfens non viderit, fed magis credibile eft ea in urbe divifionem Parochiaru & Epifcopatuum fa&tam, quæ totius Bavaria Caput tunc erat, ubi & Dux Utilo præfens effe potuit. Cujus confenfu partitio talis facta eft. Hæc de primis Epifcopis, qui aliunde hûc veniffe traduntur, fed fine cathedra & fucceffione perpetua fuiffe, dicta fint. Sunt etiam, qui velint S.Bonifacium fub Garibaldo primo Ratisponenfi Epifcopo Beatum Emmeramum, ut ipfi loquuntur, tranftuliffe.

Add. Lazius in Migrationibus L. vII. fol. 301. fub Utilone Beatus Bonifacius fecundario in Bojariam venit, fuóque fun

gens officio, Mannum novæ civitatis Epifcopum depofuit, ob merita dioecefi illius Reginoburgenfi adjecta, in qua Victerbo Antiftiti fenio confecto coadjutorem dedit Gibolfum quem Aventinus Geowaldum appellat. & fol. 298. fub Taffilone II. dormierunt apud Laureacum Erchinofrid & Odoacer, apud Juvaviam Vitalis & Anfologus. Reginoburgi Velophologus &B.Haymeramus apud Salonam in Alpibus Rhæticis in Italiam flexis, Conftantius & Præconius. Et Lib. VII. fol. 299. Denique Victerpus Reginoburgenfis Antiftes, cui legitur S. Bonifacius Anglus Ecclefiarum Germaniæ Reformator Gibolfum fuffeciffe, quem alii Geowaldam vocant.

(g) Sacerdotes uxoratos innuit. Nota MS. Anonymi.

(h) Apud novam civitatem propè Ratisponam facta eft hæc Partitio. Lazius de
Migr. fol. 290. 291. Nota MS. Anonymi.

De

[merged small][ocr errors]

De primis Epifcopis Ratisponenfibus, qui cathedram

[ocr errors]

& fucceffionem ritè inchoârunt.

LAURENTII HOCHWARDI

LIBER II.

De vero initio Ratisponenfis Epifcopatûs.
CAPUT I.

îc nunc firmum fundamentum jaciendum eft hujus noftri Ratisponenfis Epifcopatus. Sed qui mihi nunc à manibus effent Cooperarii nullos habeo. Etenim quicunque ante me fcripferunt de his rebus, errores per opinionem fparferunt, tantum abeft, ut hiftoricam veritatem fuiffent adepti, proinde ut unus pro multis laborem & multorum Hiftoriis lucem aliquam afferam, fundum altius rimabor, & primum errores temporum indicabo, deinde veritatem approbabo. Quidam itaque fcribunt: Anno Domini DCCXXVII. Otilo Dux Noricorum fe ac fuos S. Bonifacium Archiepifcopum Moguntinum vifitare rogavit, qui veniens Ratisponenfi Ecclefiæ ex Præcepto Gregorii II. Pontificis Max. Epifcopum præficit Gaubaldum, Bojaria ab Hareticis purgata & in Parochias divifa Anaftafio juniore imperante, Erat autem hæc Hærefis, quod Sacerdotes uxores ducebant, & Laici unus plures uxores habe(i) ret. (i) Sed hæc falfa convincit Historiarum Lectio. Primo quia Otilo Dux primo regnare cœpit poft patrem anno Domini DCCXXXVII. Deinde Bajoaria in parochias non fub Gregorio II. fed fub Gregorio III. divifa eft, non fub Anaftafio, fed fub Leone Imperatore. Hinc cum alii, quæ fcripta fuerant, citius quam par fit incoepta vidiffent, errorem emendaturi, Epifcopatuum divifionem factam annotârunt anno Domini DCCXXX.alii XXXV. nec tamen fcopum attigerunt, Decepit cos, quod acceffus duos S. Bonifacii difcernere nequirent, alterúmque pro altero acceperunt. Hoc enim tempore anno fcilicet Domini DCCXXVIII. Bonifacius primo venit in Bajoariam ad Hugopertum Utilonis patrem, & quamvis Hæreticos aliquot expulerit, non tamen omnes eliminare potuit, multóque minus Epifcopos legitimos inftituere aut parochias partiri.

Alii veluti certius aliquid allaturi, inter quos eft Hermannus Abbas de Inftitutione Monafterii Altaichenfis, fic fcribunt: Monafterium Altaichen ex Confilio S. Perminii

Si

Metenfis Epifcopi ab Utilone Duce conftrui-
tur año Domini DCCXLI. (alii DCCXLV.)
Pontificatûs Zachariæ Papæ anno fexto,&c.
ante Epifcopatuum divifionem in Bavaria,
quæ decimo anno poft dictam conftructio-
nem per S. Bonifacium Archiepifcopum ex
Decreto Zachariæ Papæ & Confenfu Pipini
Regis ac Utilonis Ducis facta eft &c. Hæc
illi: Sed tardè nimium venére fubulci.
enim Epifcopatus Bavariæ cepiffent anno
Domini DCCLI. tandem, cum autem Synd-
pertus fecundus Epifcopus Ratisponenfis
anno Domini DCCLII. cepit, Gaubaldus à
S. Bonifacio primus Epifcopus factus è ca-
thedra depelleretur, nec enim, ubi ipfe fe-
derit, habebit, fi parochiam ftatim à fuo
principio Syndpertus occupaverit, & cer-
tum eft Bajoariam in parochias Epifcopales
divifam, non fub Zacharia Pontifice fed
fub illius anteceffore Gregorio III. Sed opi-
nor, video, quid hos deceperit, quod non
rectè æftimârint Inftitutionem Epifcopa-
tuum Germaniæ; Et cum in hac ratione
temporum multum interfuit Epifcopatus
Germaniæ, ab Epifcopatibus Bajoariæ hi
eosdem pro eisdem fumpferunt. Verum est,
quod Bonifacius, cum jam fub Gregorio III.
Bajoariam Epifcopis repleviffet, & reliquis
demùm Germanis Epifcopatus conftituerit
fub Zacharia Pontifice, nimirùm Würze-
burgenfem, Eychstettenfem & Erphorden-
fem, ut Hiftoriæ diligenter annotârunt.
Sed vifis aliorum erroribus, jam nunc tem-
pus eft, ut noftram fententiam aperiamus,
in qua tametfi, quem profequamur, habe-
mus neminem, tamen veritate duce ad fco-
pum nos collimaturos nobis perfuademus,
& ne multis immoremur, fic brevibus rem
explicabo. Cum Hugobertus Bojorum Re-
gulus obiiffet anno Domini DCCXXXVII.
Utilo filius ejus, Hyltruda filia Caroli Mar-
telli forore Pipini & Carolomanni in matri-
monium ducta, Patri in regno Bavariæ fuc-
ceffit.

Hujus temporibus Abares Hunnorum Reliquiæ Ducis auditâ morte excurrentes, quæcunque Boij infra flumen Anafum poffeX 3 derant,

(i) Sacerdotes uxores publicè habebant, filios procreabant, ficut alii Chriftiani,
quemadmodum in inftrumentis donationum, quæ illi Templis, Sacerdo-
tibus & Monachis fecêre. Ubi hæ nominatim cuin conjugibus teftes citan-
tur, & honefto vocabulo Presbyteriffæ nuncupantur. Eam confuetudinem
Hilteprandus, qui & Gregorius VII. P. M. magno motu Germaniæ mutare
conatus eft fub Henrico IIII. Cæfare.

« ElőzőTovább »