Imagini ale paginilor
PDF
ePub

IMPROMPTU TRANSLATION of an AIR in the CLEMENZA DE TITO of METAS

TASIO, beginning, "Deb se piacermi

vuoi."

WOULD you hope to gain my heart,
Bid your teazing doubts depart;
He, who blindly trusts, will find
Faith from ev'ry gen'rous mind:
He, who still expects deceit,
Only teaches how to cheat.

TRANSLATION of a SPEECH of AQUILEIO in the ADRIANO of METASTASIO, beginning. "Tu che in Corte invechiasti.”

GROWN old in courts, thou surely art not one Who keeps the rigid rules of ancient honour; Well skill'd to sooth a foe with looks of kindness, To sink the fatal precipice before him,

And then lament his fall with seeming friendship: Open to all, true only to thyself,

Thou know st those arts which blast with envious

praise,

Which aggravate a fault with feign'd excuses,
And drive discountenanc'd virtue from the throne;
That leave the blame of rigour to the prince,
And of his ev'ry gift usurp the merit ;
That hide in seeming zeal a wicked purpose,
And only build upon another's ruin.

POEMATA.

MESSIA.

Ex alieno ingenio poeta, ex suo tantum versificator.
SCALIG. Poet.

TOLLITE concentum, Solyma tollite nymphæ
Nil mortale loquor; cœlum mihi carminis alta
Materies; poscunt gravius cœlestia plectrum.
Muscosi fontes, sylvestria tecta valete,
Aonidesque Deæ, et mendacis somnia Pindi:
Tu, mihi, qui flammâ movisti pectora sancti
Sidereâ Isaiæ, dignos accende furores!

Immatura calens rapitur per secula vates
Sic orsus-Qualis rerum mihi nascitur ordo!
Virgo! virgo parit! felix radicibus arbor
Jessæis surgit, mulcentesque æthera flores
Cœlestes lambunt animæ, ramisque columba,
Nuncia sacra Dei, plaudentibus insidet alis.
Nectareos rores, alimentaque mitia cœlum
Præbeat, et tacite fœcundos irriget imbres.
Huc, fœdat quos lepra, urit quos febris, adeste,

Dia salutares spirant medicamina rami;
Hic requies fessis; non sacra sævit in umbra
Vis Boreæ gelida, aut rapidi violentia solis.
Irrita vanescent prisca vestigia fraudis
Justitiæque manus pretio intemerata bilancem
Attollet reducis; bellis prætendet olivas
Compositis pax alma suas, terrasque revisens
Sedatas niveo virtus lucebit amictu:

- Volvantur celeres anni! lux purpuret ortum
Expectata diu! naturæ claustra refringens,
Nascere, magne puer! tibi primas, ecce, corollas
Deproperat tellus, fundit tibi munera, quicquid
Carpit Arabs, hortis quicquid frondescit Eois.
Altius, en! Lebanon gaudentia culmina tollit,
En! summo exultant nutantes vertice sylvæ.
Mittit aromaticas vallis Saronica nubes,
Et juga Carmeli recreant fragrantia cœlum.
Deserti lætâ mollescunt aspera voce

Auditur Deus! ecce Deus! reboantia circum
Saxa sonant, Deus; ecce Deus! deflectitur æther,
Demissumque Deum tellus capit; ardua cedrus,
Gloria sylvarum, dominum inclinata salutet.
Surgite convalles, tumidi subsidite montes!
Sternite saxa viam, rapidi discedite fluctus;
En quem turba diu eccinerunt ethnea, vates
En! salvator adest; vultus agnoscite cæci
Divinos, surdos sacra vox permulceat aures.
Ille cutem spissam visus hebetare vetabit,
Reclusisque oculis infundet amabile lumen;
Obstrictasque diu linguas in carmina solvet
Ille vias vocis pandet, flexusque liquentis
Harmoniæ purgata novos mirabitur auris.
Accrescunt teneris tactu nova robora nervist
Consuetus fulcro innixus reptare bacilli
Р

VOL. I.

Nunc saltu capreas, nunc cursu provocat euros.
Non planctus, non mæsta sonant suspiria; pectus
Singultans mulcet, lachrymantes tergit ocellos.
Vincla coercebunt luctantem adamantina mortem,
Æternoque Orci dominator vulnere languens
Invalidi raptos sceptri plorabit honores..

Ut qua dulce strepent scatebræ, qua lata virescunt
Pascua, qua blandum spirat purissimus aer,
Pastor agit pecudes, teneros modo suspicit agnos
Et gremio fotis selectas porrigit herbas,
Amissas modo quærit oves, revocatque vagantes;
Fidus adest custos, seu nox furat horrida nimbis,
Sive dies medius morientia torreat arva.
Postera sic pastor divinus secla beabit,
Et curas felix patrias testabitur orbis.
Non ultra infestis concurrent agmina signis,
Hostiles oculis flammas jaculantia torvis;
Non litui accendent bellum, non campus ahenis
Triste coruscabit radiis; dabit hasta recusa
Vomerem, et in falcem rigidus curvabitur ensis.
Atria, pacis opus, surgent, finemque caduci
Natus ad optatum perducet cæpta parentis.
Qui duxit sulcos, illi teret area messem,
Et seræ texent vites umbracula proli.
Attonitti dumeta vident inculta coloni
Suave rubere rosis, sitientesque inter arenas
Garrula mirantur salientis murmura rivi.
Per saxa, ignivomi nuper spelæa draconis,
Canna viret, juncique tremit variabilis umbra.
Horruit implexo qua vallis sente, figuræ
Surgit amans abies teretis, buxique sequaces
Artificis frondent dextræ; palmisque rubeta
Aspera, odoratæ cedunt mala gramina myrto.
Per valles sociata lupo lasciviet agna,

Cumque leone petêt tutus præsepé juvencus.
Florea mansuétæ petulantes vincula tigri
Per ludum pueri injicient, et fessa colubri
Membra viatoris recreabunt frigore linguæ.
Serpentes teneris nil jam lethale micantes
Tractabit palmis infans, motusque trisulca
Ridebit linguæ innocuos, squamasqe virentes
Aureaque admirans rutilantis fulgura crista.
Indue reginam, turritæ frontis honores
Tolle Salema sacros, quam circum gloria pennas
Explicat, incinctam radiatæ luce tiara!
En formosa tibi spatiosa per atria, proles
Ordinibus surgit densis, vitamque requirit
Impatiens, lenteque fuentes increpat annos.
Ecce peregrinis fervent tua limina turbis;
Barbarus en! clarum diviño lumine templum
Ingreditur, cultuque tuo mansuescere gaudet.
Cinnameos cumulos, Nabathæi munera veris,
Ecce cremant genibus tritæ regalibus are!
Solis Ophyræis crudum tibi montibus aurum
Maturant radii; tibi balsama sudate Idume.
Ætheris en portas sacro fulgore micantes
Calicolæ pandunt, torrentis aurea lucis
Flumina prorumpunt; non posthac sole rubesce
India nascenti, placideve argentea noctis
Luna vices revehet; radios pater ipse diei
Proferat archetypo's; cœlestis gaudia lucis
Ipso fonte bibes, quæ circumfusa beatam
Regiam inundabit, nullis cessura tenebris.
Littora deficiens arentia deseret æquor;
Sidera fumabunt, diro labefacta tremore
Saxa cadent, solidique liquescent robora montis:
Tu secura tamen confusa elementa videbis,

1

« ÎnapoiContinuă »