Her silver locks display the moon, Strip'd rainbows round her eyes are seen, Her teeth the night with darkness dyes, But some Zelinda, while I sing, Yet, spite of fair Zelinda's eye, ON THE DEATH OF MR. ROBERT LEVET, A PRACTISER IN PHYSIC. CONDEMN'D to Hope's delusive mine, Well try'd through many a varying year, Officious, innocent, sincere, Of ev'ry friendless name the friend. Yet still he fills Affection's eye, When fainting nature call'd for aid, The pow'r of art without the show. In misery's darkest cavern known, No summons mock'd by chill delay, His virtues walk'd their narrow round, The busy day-the peaceful night, Then with no fiery throbbing pain, And freed his soul the nearest way. EPITAPH ON CLAUDE PHILLIPS, AN ITINERANT MUSICIAN*. PHILLIPS! whose touch harmonious could remove EPITAPHIUM+ IN THOMAM HANMER, BARONETTUM. Honorabilis admodum THOMAS HANMER, Wilhelmi Hanmer armigeri, è Pereginâ Henrici North De Mildenhall in Com. Suffolciæ Baronetti sorore et hærede, Johannis Hanmer de Hanmer Baronetti Antiquo gentis suæ et titulo et patrimonio successit. * These lines are among Mrs. Williams's Miscellanies: they are nevertheless recognised as Johnson's in a memorandum of his hand-writing, and were probably written at her request. Phillips was a travelling fiddler up and down Wales, and was greatly celebrated for his performance. † At Hanmer church, in Flintshire. Duas uxores sortitus est; Alteram Isabellam, honore à patre derivato, de Deindè celsissimi principis ducis de Grafton viduam dotariam: Alteram Elizabetham Thomæ Foulkes de Barton in Com. Suff. armigeri Filiam et hæredem. Inter humanitatis studia felicitèr enutritus, Omnes liberalium artium disciplinas avidè arripuit, Quas morum suavitate haud leviter ornavit. Postquam excessit ex ephebis, Continuò inter populares suos famâ eminens, Et comitatûs sui legatus ad Parliamentum missus, Ad ardua regni negotia per annos prope triginta se accinxit: Cumque apud illos amplissimorum virorum ordines Sed probè perpensa dissertè expromere, Non minus integritatis quàm eloquentiæ laude Equè omnium, utcunque inter se alioqui dissidentium, Annoque demum M.DCC.XIII, regnante Annâ, Communi Senatûs universi voce designatus est: Cum nullo tempore non difficile, Tum illo certè, negotiis Et variis et lubricis et implicatis difficillimum, Honores alios, et omnia quæ sibi in lucrum cederent munera, Sedulò detrectavit, Ut rei totus inserviret publicæ; Et fide in patriam incorruptâ notus. Ubi omnibus, quæ virum civemque bonum decent, officiis satisfecisset, Paulatim se à publicis consiliis in otium recipiens, Inter literarum amoenitates, Inter ante-actæ vitæ haud insuaves recordationes, Et bonis omnibus, quibus charissimus vixit, Hic juxta cineres avi, suos condi voluit, et curavit PARAPHRASE OF THE ABOVE EPITAPH. THOU who survey'st these walls with curious eye, * This Paraphrase is inserted in Mrs. Williams's Miscellanies. The Latin is there said to be written by Dr. Freind. Of the person whose memory it celebrates, a copious account may be seen in the Appendix to the Supplement to the Biographia Britannica. |