A TABLE with the references in Jell's Greek Grammar and Liddell and Scott's Lexicon.] BR. LOB. 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 160 170 180 189 198 209 219 224 233 240 247 257 267 277 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 160 170 180 190 200 210 220 230 240 250 260 270 280 290 HERM. 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 160 170 180 189 198 209 219 226 236 245 253 263 273 283 10 20 30 40 50 60 70 80 90 100 110 120 130 140 150 160 170 180 190 201 211 221 228 238 247 255 265 275 285 WUND. 10 20 30 40 50 6) 70 100 110 120 130 140 150 160 170 180 189 198 208 219 225 235 244 252 262 272 282 287 297 307 317 327 336 343 353 361 369 377 387 396 405 415 425 435 445 455 465 475 485 495 505 515 525 536 BR. 564 viii TABLE OF THE CORRESPONDING LINES. BR. 566 590 575 600 583 610 590 620 597 630 605 610 614 650 624 660 634 670 644 680 654 690 662 700 670 710 678 720 688 730 698 740 708 750 718 760 728 770 738 780 748 790 758 800 763 810 778 820 788 830 798 840 808 850 818 860 828 870 8:37 880 845 890 855 900 863 910 871 920 879 930 888 940 898 950 904 960 914 970 924 980 934 990 944 1000 HERM. LOB. WUND. 587 586 583 596 595 592 604 604 600 611 613 607 618 620 614 626 628 622 636 638 631 645 648 641 655 658 651 665 668 661 675 678 671 685 687 680 696 696 691 706 706 701 717 716 711 727 726 721 737 736 731 747 746 741 757 756 751 767 766 761 777 776 771 787 786 781 797 796 791 807 8116 801 817 816 811 827 826 820 837 836 831 847 846 841 857 856 851 866 866 861 874 873 868 884" 883 878 893 892 887 903 901 897 911 909 905 920 918 914 928 924 936 932 949 946 943 959 956 953 969 966 963 979 976 973 BR. HERM. LOB. WUND. 954 1010 989 986 983 964 1020 999 996 993 974 1030 1009 1006 1003 984 1040 1019 1016 1013 994 1050 1029 1026 1023 1004 1060 1039 1036 1033 1014 1070 1049 1046 1043 1024 1080 1059 1056 1053 1034 1090 1069 1066 1063 1044 1100 1079 1076 1073 1054 1110 1089 1086 1083 1064 1120 1099 1096 1093 1074 1130 1109 1106 1103 1084 1140 1119 1116 1113 1094 1150 1129 1126 1123 1104 1160 1139 1136 1133 1114 1170 1149 1146 1143 1124 1180 1159 1156 1153 1132 1190 1168 1166 1163 1140 1200 1179 1176 1173 1149 1210 1189 1185 1182 1158 1220 1199 1194 1192 1168 1230 1209 1204 1202 1178 1240 1219 1214 1212 1188 1250 1229 1224 1222 1198 1260 1239 1234 1232 1208 1270 1249 1244 1242 1218 1280 1259 1254 1252 1228 1290 1269 1264 1262 1238 1300 1279 1274 1272 1248 1310 1289 1284 1282 1258 1320 1299 1294 1292 1268 1330 1309 1304 1302 1278 1340 1319 1314 1312 1288 1350 1329 1324 1322 1298 1360 1339 1334 1332 1308 1370 1349 1344 1342 1318 1380 1359 1354 1352 1328 1390 1369 1364 1362 1338 1400 1379 1374 1372 1348 1410 1389 1384 1382 1358 1420 1399 1394 1392 930 939 ΤΑ ΤΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΑΘΗΝΑ. ΟΔΥΣΣΕΥΣ. ΑΙΑΣ. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. ΑΓΓΕΛΟΣ. ΤΕΥΚΡΟΣ. ΜΕΝΕΛΑΟΣ. ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ. ΚΩΦΑ ΠΡΟΣΩΠΑ. ΕΥΡΥΣΑΚΗΣ. Υ Π Ο Θ Ε Σ Ι Σ. Το δράμα της Τρωϊκής έστι πραγματείας, ώσπερ οι ΑΝΤΗΝΟΡΙΔΑΙ, και ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΔΕΣ, και ΕΛΕΝΗΣ ΑΡΠΑΓΗ, και ΜΕΜΝΩΝ.! Πεπτωκότος γαρ εν τη μάχη του Αχιλλέως εδόκουν Αίας τε και 'Οδυσσεύς επ' αυτώ πλέον τι αριστεύειν περί την του σώματος κομιδήν· και κρινομένων περί των όπλων κρατεί 'Οδυσσεύς. "Οθεν ο Αίας, της κρίσεως μη τυχών, παρακεκίνηται 2 και διεφθαρται την γνώμην, ώστε εφαπτόμενος των ποιμνίων δοκείν τους Έλληνας διαχρήσασθαι.3 Και τα μεν ανείλε των τετραπόδων, τα δε δήσας απάγει επί την σκηνής: εν οις έστι και κριός τις έξοχος, ον ώετο είναι 'Οδυσσέα, ον δήσας εμαστίγωσεν, όθεν και τη επιγραφή πρόσκειται ο ΜΑΣΤΙΓΟΦΟΡΟΣ, ή προς αντιδιαστολής του ΛΟΚΡΟΥ. Δικαίαρχος δε ΑΙΑΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΝ επιγράφει. Εν δε ταϊς διδασκαλίαις ψιλώς ΑΙΑΣ αναγεγραπται. Ταύτα μεν ουν πράττει ο Αίας· καταλαμβάνει δε Αθηνά Οδυσσέα επί της σκηνής διοπτεύοντα τί ποτε άρα πράττει ο Αίας, και δηλοί αυτά τα πραχθέντα, και προκαλείται εις το εμφανές τον Αίαντα έτι έμμανή όντα, και επικομπάζοντα, ώς των εχθρών ανηρημένων. Και ο μεν εισέρχεται ως επί το μαστιγούν και τον Οδυσσέα. Παραγίνεται δε Χορός Σαλαμινίων ναυτών, ειδώς μεν το γεγονός, ότι ποίμνια εσφάγησαν Ελληνικά, αγνοών δε τον δράσαντα. "Εξεισι δε και Τέκμησσα, του Αίαντος αιχμάλωτος παλλακίς, ειδυλα μεν τον σφαγέα των ποιμνίων ότι Αίας έστιν, αγνοούσα δε τίνος είεν τα ποίμνια. Εκάτερος ούν παρ' εκατέρου μαθόντες το αγνοούμενον, ο Χορός μεν παρά Τεκμήσσης, ότι ο Αίας ταύτα έδρασε, Τέκμησσα δε παρά του Χορού, ότι Ελληνικά τα σφαγέντα ποίμνια, απολοφύρονται και μάλιστα ο Χορός. "Οθεν δη ο Αίας προελθών έμφρων γενόμενος εαυτόν απολοφύρεται. Και τούτου η Τέκμησσα δείται παύσασθαι της οργής· ο δε υποκρινόμενος πεπαύσθαι εξεισι καθαρσίων ένεκα και εαυτόν διαχρηται. Είσι δε και επί το τέλει του δράματος λόγοι τινες Τεύκρου προς Μενέλαον,5 2 1 In Codice Regio E. non ΜΕΜΝΩΝ scriptum, sed ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ, librarii prolubio aut errore. Memnonis nusquam alibi, quod equidem sciam, occurrit mentio. BRUNCK. παρακεκίνηται quid sit, docent sequentia quo idem valent, διεφθαρται την γνώμην, ScΗ ΕF. Cf. Suid., T. III. p. 32, ubi eadem junguntur, Excerpta ex Diod. Sic., T. II. p. 565, 20, et Lucianum, T. III. p. 131. Similiter Latini dicunt permoveri mente de insano. 3 διαχρήσασθαι. Codd. quidam διαχειρίζεσθαι. BRUNCK. Item Ien., Dresd. a. et sic infra Dresd. a. διαχειρίζεται pro διαχρηται. WUNDER. 4 επί τα μαστιγουν. Sic Codd. plerique et melioris note. Aldus επί το–, BRUNCK. 5 Μενέλαον ουκ έώντα. Wunderus Μενελίων και προς Αγαμέμνονα, ουκ |