Graveh

Κεῖνον γάρ, οὐδέν ̓ ἄλλον, ἰχνεύω πάλαι.
Νυκτὸς γὰρ ἡμᾶς τῆσδε πρᾶγος ἄσκοπον
Εχει περάνας, εἴπερ εἴργασται τάδε·
(ακομα Ἴσμεν γὰρ οὐδὲν τρανές. ̓Αλλ' αλώμεθα·
Κἀγὼ θελοντὴς τῷδ ̓ ὑπεζύγην πόνῳ.
Εφθαρμένας γὰρ ἀρτίως εὑρίσκομεν

Λείας ἁπάσας καὶ κατηναρισμένας

Ἐκ χειρὸς αὐτοῖς ποιμνίων ἐπιστάταις.
Τήνδ ̓ οὖν ἐκείνῳ πᾶς τις αἰτίαν νέμει.
Καί μοί τις ὀπτὴρ αὐτὸν εἰσιδὼν μόνον
Πηδῶντα πεδία σὺν νεορράντῳ ξίφει
stake
Φράζει τε καδήλωσεν εἰ
εὐθέως δ ̓ ἐγὼ
Κατ ̓ ἴχνος ἄσσω, καὶ τὰ μὲν σημαίνομαι,

· πέπληγμαι,

Τὰ δ ̓ κοὐκ ἔχω μαθεῖν ὅτου.
Καιρὸν δ ̓ ἐφήκεις· πάντα γὰρ τά τ ̓ οὖν παρος
Τά τ ̓ εἰσέπειτα σῇ κυβερνῶμαι χερί.

ΑΘΗΝΑ.

Εγνων, Οδυσσεῦ, καὶ πάλαι φύλαξ ἔβην
Τῇ σῇ πρόθυμος εἰς ὁδὸν κυνηγία.

ΟΔΥΣΣΕΥΣ.

Η καὶ, φίλη δέσποινα, πρὸς καιρὸν πονῶ ;

ΑΘΗΝΑ. taint

Δοκῶν ἐν ὑμῖν χεῖρα χραίνεσθαι φόνῳ.

ΟΔΥΣΣΕΥΣ.

Η καὶ τό βούλευμ ̓ ὡς ἐπ ̓ ̓Αργείοις τόδ ̓ ἦν ;

I

Εγώ σφ ̓ ἀπείργω, δυσφόρους ἐπ ̓ ὄμμασι
Γνώμας βαλοῦσα τῆς ἀνηκέστου χαρᾶς,
Καὶ πρός τε ποίμνας ἐκτρέπω σύμμικτά τε
Λείας, ἄδαστα βουκόλων φρουρήματα·
•Cul-down
Ενθ ̓ εἰσπεσὼν ἔκειρε πολύκερων φόνον
Κύκλῳ ῥαχίζων· κἀδόκει μὲν ἔσθ ̓ ὅτε
Δισσοὺς ̓Ατρείδας αυτόχειρ κτείνειν ἔχων,
Οτ ̓ ἄλλοτ ̓ ἄλλον ἐμπίτνων στρατηλατῶν.
Ἐγὼ δὲ φοιτῶντ ̓ ἄνδρα μανιάσιν νόσοις
Ωτρυνον, εἰσέβαλλον εἰς ἕρκη κακά.
Κἄπειτ ̓ ἐπειδὴ τοῦδ ̓ ἐλώφησεν πόνου,
Τοὺς ζῶντας αὖ δεσμοῖσι συνδήσας βοῶν
Ποίμνας τε πάσας ἐς δόμους κομίζεται,

Ho!

errede

Ὡς ἄνδρας, οὐχ ὡς εὐκέρων ἄγραν ἔχων.

Lonment. Καὶ νῦν κατ' οἴκους ξυνδέτους αικίζεται. manil

Δείξω δὲ καὶ σοὶ τήνδε περιφανὴ νόσον,
Ως πᾶσιν ̓Αργείοισιν εἰσιδων θροῇς.
Θαρσῶν δὲ μίμνε μηδὲ συμφορὰν δέχου

Τὸν ἄνδρ'· ἐγὼ γὰρ ὀμμάτων ἀποστρόφους

Αύγος απείρξω στην πρόσοψιν εἰσιδεῖν.
Οὗτος, σὲ τὸν τὰς αἰχμαλωτίδας χέρας

65

70

Δεσμοῖς ἀπευθύνοντα προσμολείν καλῶν προεβλώσκου

before. Αἴαντα φωνῶ· στεῖχε δωμάτων πάρος.

ΟΔΥΣΣΕΥΣ.

Τί δρᾷς, ̓Αθάνα; μηδαμῶς σφ ̓ ἔξω κάλει.

Co

bal

ΑΘΗΝΑ.

Τί μὴ γένηται ; πρόσθεν οὐκ ἀνὴρ ὅδ ̓
ι; ἦν;

HNAC

̓Αλλ' οὐδὲ νῦν σε μὴ παρόντ ̓ ἴδῃ πέλας.

75

80

ΟΔΥΣΣΕΥΣ.

185

Σίγα νυν ἑστὼς καὶ μέν ̓ ὡς κυρεῖς ἔχων. Κατα

ΟΔΥΣΣΕΥΣ.

Μένοιμ' ἄν· ἤθελον δ ̓ ἂν ἐκτὸς ὢν τυχεῖν.

ΑΘΗΝΑ.

Ho:
Ω οὗτος, Αίας, δεύτερόν σε προσκαλῶ.

Τί βαιὸν οὕτως ἐντρέπει τῆς ξυμμάχου ;

ΑΙΑΣ.

Ω χαίρ' Αθάνα, χαῖρε Διογενὲς τέκνον, Ὡς εὖ παρέστης· καί σε παγχρύσοις ἐγὼ Στέψω λαφύροις τῆσδε τῆς ἄγρας χάριν.

ΑΘΗΝΑ.

Καλῶς ἔλεξας. ̓Αλλ ̓ ἐκεῖνό μοι φράσον,
Εβαψας ἔγχος εὖ πρὸς 'Αργείων στρατῷ ;
beast
Κόμπος πάρεστι κοὐκ ἀπαρνοῦμαι τὸ μή.

ΑΙΑΣ.

ΑΘΗΝΑ.

ξε

Εἶεν, τί γὰρ δὴ παῖς ὁ τοῦ Λαερτίου,
Ποῦ σοι τύχης ἕστηκεν ; ἢ πέφευγέ σε ;

ΑΙΑΣ.

όπου, εξεμέας

Η τούπίτριπτον κίναδος εξήρου μ' ὅπου ;

ΑΘΗΝΑ.,

Ἔγωγ'· Οδυσσέα, τὸν σὸν ἐνστάτην λέγω.

Ηδιστος, ὦ δέσποινα, δεσμώτης ἔσω
&
Jits

Θακεῖ· θανεῖν γὰρ αὐτὸν οὔ τί πω θελω.

105

ΑΙΑΣ.

110

Μάστιγι πρῶτον νῶτα φοινιχθεὶς θάνῃ.

ΑΘΗΝΑ.

Μὴ δῆτα τον δύστηνον ὧδέ γ' αἰκίσῃ.

ΑΙΑΣ.

Χαίρειν, ̓Αθάνα, τἄλλο ἐγώ σ' ἐφίεμαι
Κεῖνος δὲ τίσει τήνδε κοὐκ ἄλλην δίκην.

ΑΘΗΝΑ.

Σὺ δ ̓ οὖν, ἐπειδὴ τέρψις ἥδε σοι τὸ δρᾶν,
Χρῶ χειρί, φείδου μηδὲν ὧνπερ ἐννοεῖς.

ΑΙΑΣ.

Χωρῶ πρὸς ἔργον· τοῦτό σοι δ ̓ ἐφίεμαι,
Τοιάνδ ̓ ἀεί μοι ξύμμαχον παρεστάναι.

ΑΘΗΝΑ.

Ορᾷς, Οδυσσεύ, τὴν θεῶν ἰσχὺν ὅση ;

115