ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Οὔτοι θεατός· ἀλλά νιν περιπτυχεῖ Οἴμοι, τί δράσω ; τίς σε βαστάσει φίλων ; 870 Ποῦ Τεύκρος ; ὡς ἀκμαῖος, εἰ βαίη, μόλοι, 5.34 -1-2 Πεπτῶτ ̓ ἀδελφὸν τόνδε συγκαθαρμόσαι. Ω δύσμορ ̓ Αἴας, οἷος ὢν οἵως ἔχεις, Ως καὶ παρ ̓ ἐχθροῖς ἄξιος θρήνων τυχεῖν. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Εμελλες, τάλας, ἔμελλες χρόνῳ Στερεόφρων ἄρ ̓ ὧδ ̓ ἐξανύσειν κακὰν Μοῖραν ἀπειρεσίων πόνων. Τοῖ μοι 875 880 ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Οὐδέν σ ̓ ἀπιστῶ καὶ δὶς οἰμῶξαι, γύναι, ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Σοὶ μὲν δοκεῖν ταῦτ ̓ ἔστ ̓, ἐμοὶ δ ̓ ἄγαν φρονεῖν. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Ευναυδώ. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Οἴμοι, τέκνον, προς οἷα δουλείας ζυγὰ ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. 890 895 Εργον Ατρειδάν τῷδ ̓ ἄχει. ι ̓Αλλ ̓ ἀπείργοι θεός. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Οὐκ ἂν τάδ ̓ ἔστη τῇδε, μὴ θεῶν μέτα. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. "Αγαν γ' ὑπερβριθὲς ἄχθος ἤνυσαν. θεοὶ ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Τοιόνδε μέντοι Ζηνὸς ἡ δεινὴ θεὸς Παλλὰς φυτεύει πῆμ' Οδυσσέως χάριν. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. 900 Η ῥα κελαινώπαν θυμὸν ἐφυβρίζει πολύτλας ἀνὴρ, Γελᾷ δὲ τοῖσδε μαινομένοις ἄχεσιν πολὺν γέλωτα, φεῦ φεῦ, Εύν τε διπλοί βασιλῆς κλύοντες ̓Ατρείδαι. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Οἱ δ ̓ οὖν γελώντων κἀπιχαιρόντων κακοῖς Τοῖς τοῦδ ̓. Ἴσως τοι, κεἰ βλέποντα μὴ πόθουν, 905 Ἐμοὶ πικρὸς τέθνηκεν ἢ κείνοις γλυκὺς, Ιώ μοί μοι. ΤΕΥΚΡΟΣ. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Σίγησον. Αὐδὴν γὰρ δοκῶ Τεύκρου κλύειν ΤΕΥΚΡΟΣ. Ω φίλτατ ̓ Αἴας, ὦ ξύναιμον ὄμμ' ἐμοὶ, *Αρ' ημπόληκας, ὥσπερ ἡ φάτις κρατεί ; ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Ολωλεν ἀνὴρ, Τεύκρε, τοῦτ ̓ ἐπίστασο. ΤΕΥΚΡΟΣ. Ωμοι βαρείας ἆρα τῆς ἐμῆς τύχης. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. 910 915 920 ΤΕΥΚΡΟΣ. Φεῦ τάλας. Τί γὰρ τέκνον Τὸ τοῦδε ποῦ μοι γῆς κυρεῖ τῆς Τρῳάδος ; ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Μόνος παρὰ σκηναῖσιν. ΤΕΥΚΡΟΣ. Οὐχ ὅσον τάχος Δῆτ ̓ αὐτὸν ἄξεις δεῦρο, μή τις ὡς κενῆς ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Καὶ μὴν ἔτι ζῶν, Τεῦκρε, τοῦδέ σοι μέλειν 기 ΤΕΥΚΡΟΣ. Ω τῶν ἁπάντων δὴ θεαμάτων ἐμοὶ Αλγιστον ὧν προσεῖδον ὀφθαλμοῖς ἐγὼ, Οδός θ ̓ ὁδῶν πασῶν ἀνιάσασα δὴ Μάλιστα τοὐμὸν σπλάγχνον, ἣν δὴ νῦν ἔβην, Ω φίλτατ' Αἴας, τὸν σὸν ὡς ἐπῃσθόμην Ιθ ̓ ἐκκάλυψον, ὡς ἴδω τὸ πᾶν κακόν. Ποῖ γὰρ μολείν μοι δυνατὸν, ἐς ποίους βροτοὺς, 930 935 940 945 950 Τοῖς σοῖς ἀρήξαντ ̓ ἐν πόνοισι μηδαμοῦ ; *Η πού με Τελαμών, σὸς πατὴρ ἐμός θ ̓ ἅμα, Χωροῦντ ̓ ἄνευ σοῦ. Πῶς γὰρ οὔχ; ὅτῳ πάρα μοι 955 960 965 970 Ζωστῆρι πρισθεὶς ἱππικῶν ἐξ ἀντύγων 975 Πρὸς τοῦδ ̓ ὄλωλε θανασίμῳ πεσήματι. ร Αρ ̓ οὐκ Ερινὺς τοῦτ ̓ ἐχάλκευσε ξίφος Κἀκεῖνον "Αιδης, δημιουργὸς ἄγριος ; Εγὼ μὲν οὖν καὶ ταῦτα καὶ τὰ πάντ ̓ ἀεὶ 980 |