Τούτου τίς ἄν σοι τἀνδρὸς ἢ προνούστερος, ΟΔΥΣΣΕΥΣ. Ἐγὼ μὲν οὐδέν ̓ οἶδ'· ἐποικτείρω δέ νιν Οθούνεκ ̓ ἄτῃ συγκατέζευκται κακῇ, Οὐδὲν τὸ τούτου μᾶλλον ἢ τοὐμὸν σκοπῶν. ? ΑΘΗΝΑ. Τοιαῦτα τοίνυν εἰσορῶν ὑπέρκοπον ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Τελαμώνιε παί, τῆς ἀμφιρύτου Ως καὶ τῆς νῦν φθιμένης νυκτὸς 120 125 130 135 140 145 Ηπερ δορίληπτος ἔτ ̓ ἦν λοιπὴ Κτείνοντ' αἴθωνι σιδήρω. Τοιούσδε λόγους ψιθύρους πλάσσων Εἰς ὦτα φέρει πᾶσιν Οδυσσεύς, Εὔπέιστα λέγει, καὶ πᾶς ὁ κλύων Τῶν γὰρ μεγάλων ψυχῶν ἱεὶς αν Οὐκ ἂν ἁμάρτοι· κατὰ δ ̓ ἄν τις ἐμοῦ ̓Αλλ' ὅτε γὰρ δὴ τὸ σὸν ὄμμ ̓ ἀπέδραν, Στροφή. *Η ρά σε Ταυροπόλα Διὸς "Αρτεμις, Ω μεγάλα φάτις, ὦ Μᾶτερ αἰσχύνας ἐμᾶς, 150 155 160 165 170 Ωρμασε πανδάμους ἐπὶ βοῦς ἀγελαίας, Η πού τινος νίκας ἀκάρπωτον χάριν, Η ῥα κλυτῶν ἐνάρων Ψευσθεῖσ', ἀδώροις εἴτ ̓ ἐλαφηβολίαις Ἢ χαλκοθώραξ ή τιν Ενυάλιος περι Αντιστροφή. Οὔ ποτε γὰρ φρενόθεν γ ̓ ἐπ ̓ ἀριστερά, Παὶ Τελαμῶνος, ἔβας Τόσσον ἐν ποίμναις πίτνων· Ηκοι γὰρ ἂν θεία νόσος· ἀλλ ̓ ἀπερύκοι Καὶ Ζεὺς κακὰν καὶ Φοῖβος ̓Αργείων φάτιν. Κλέπτουσι μύθους οἱ μεγάλοι βασιλῆς, Ἢ τᾶς ἀσώτου Σισυφιδᾶν γενεᾶς, Επῳδή. ̓Αλλ ̓ ἄνα ἐξ ἑδράνων, ὅπου μακραίωνι Ατάρβητος ὁρμᾶται Εν εὐανέμοις βάσσαις, Απάντων καχαζόντων Γλώσσαις βαρυαλγήτα· Ἐμοὶ δ ̓ ἄχος ἕστακεν. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. 200 Ναὸς ἀρωγοὶ τῆς Αἴαντος, Γενεᾶς χθονίων ἀπ ̓ Ερεχθειδᾶν, Ἔχομεν στοναχὰς οἱ κηδόμενοι Νῦν γὰρ ὁ δεινὸς μέγας ὠμοκρατὴς Αἴας θολερῷ Κεῖται χειμῶνι νοσήσας. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Τί δ ̓ ἐνήλλακται τῆς ἁμερίας Νὺξ ἥδε βάρος ; Παὶ τοῦ Φρυγίοιο Τελεύταντος, ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Πῶς δῆτα λέγω λόγον ἄῤῥητον ; Χειροδάϊκτα σφάγι' αἱμοβαφῆ, Κείνου χρηστήρια τἀνδρός. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Στροφή. 205 210 215 Οἵαν ἐδήλωσας ἀνδρὸς αἴθοπος ἀγγελίαν ἄτλατον οὐδὲ φευκταν, Τῶν μεγάλων Δαναῶν ὕπο κληζομέναν, Τὰν ὁ μέγας μῦθος ἀέξει. Οἴμοι φοβοῦμαι το προσέρπον. Περίφαντος ἀνὴρ Θανεῖται, παραπλήκτῳ χερὶ συγκατακτὰς 220 Κελαινοῖς ξίφεσιν βοτὰ καὶ βοτῆρας ἱππονώμας. 225 ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Ωμοι· κεῖθεν κεῖθεν ἄρ ̓ ἡμῖν Δεσμῶτιν ἄγων ἤλυθε ποίμναν· Μέγαν ἱπποδέτην ῥυτῆρα λαβὼν Παίει λιγυρᾷ μάστιγι διπλῇ, Κακὰ δεννάζων ῥήμαθ ̓, ἃ δαίμων Κοὐδεὶς ἀνδρῶν ἐδίδαξεν. ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. Αντιστροφή. 230 235 Ωρα τιν ἤδη κάρα καλύμμασι κρυψάμενον ποδοῖν κλοπὰν ἀρέσθαι, Ἢ θοὸν εἰρεσίας ζυγὸν ἑζόμενον Ποντοπόρῳ ναὶ μεθεῖναι. Τοίας ἐρέσσουσιν ἀπειλὰς δικρατεῖς ̓Ατρείδαι Ξυναλγεῖν μετὰ τοῦδε τυπείς, τὸν αἶσ ̓ ἄπλατος ἴσχει. ΤΕΚΜΗΣΣΑ. Οὐκ ἔτι. Λαμπρᾶς γὰρ ἄτερ στεροπᾶς 240 Αιξας ὀξὺς νότος ὡς λήγει. Καὶ νῦν φρόνιμος νέον ἄλγος ἔχει. Τὸ γὰρ ἐσλεύσσειν οἰκεῖα πάθη, ΧΟΡΟΣ ΣΑΛΑΜΙΝΙΩΝ ΝΑΥΤΩΝ. ̓Αλλ ̓ εἰ πέπαυται, κάρτ ̓ ἂν εὐτυχεῖν δοκῶ. 245 250 |